Stígandi - 01.04.1947, Síða 82

bað liann mig áð leyfa sér að líta á eittlivað af því, sem ég hefði
skrifað, og ég fékk honum sex stutt handrit. Hann settist með
þau á einn þilfarsbekkinn, og ég yrti ekki á hann fyrr en löngu
seinna. „Þessi fjögur eru alls ekki svo slæm. Hvað viljið þér fá
fyrir þau? Já, ég hefi víst gleymt að segja yður, að ég er franr-
kvæmdarstjóri blaðahrings í Ameríku.“
Eg var í þann veginn að spyrja, hvort 500 kr. væri of rnikið fyrir
öll fjögur handritin, þegar hann kom með tilboð. „Eruð þér
ánægður með 750 krónur fyrir hvert?“
Jú, ég kvaðst fullkomlega ánægður með það!
Þegar mér sama kvöld varð liugsað til allra hinna skennntilegu
og örvandi atburða, sem höfðu rekið hver annan, eftir að ég
hafði gefið Hop Sing hina lítilfjörlegu gjöf, spurði ég sjálfan
mig að því, hvort nokkur frækorn hefðu borið jafnríkulegan
ávöxt og fi'æin mín.
Sortnað hefir í álinn áður
Vísa Jóns Arasonar.
Hnigna tekr heims magn.
Hvar finnur vin sinn?
Fcer margur falsbjörg,
forsómar manndóm.
Tiyggðin er trylld sögð.
Trúin gerist veik nu.
Drepinn held ég drengskap.
Dyggð er rekin i óbyggð.
] 60 STÍGANDl