Stígandi - 01.04.1947, Side 118

ÞYDD LJOÐ
ÞRÁINN þýddi
ÓDÁINSVEIGAR
Enn spretta blóni um bakka liér,
scm bugða smá á læknum cr.
Og oft var hingað læðzt úr lcið,
sem lítil stúlka sat og bcið.
Ó, ilmur æskudrauma!
Nú gcng cg cinn um anganslóð,
sem áður lítill fótur tróð.
Og fyrir innri eyru mcr
hcr cnnþá lctta hlátra ber.
Ó, ilmur æskudraumal
Þótt breytist allt og bregði svip,
og brjóti í fjöru vonaskip,
hve lengi gctur grcitt oss leið
um grjótin minning björt og heið!
Ó, ihnur æskudrauma!
. (Þýzkt.)
SNÆFRÍÐUR
Á flautu ég lék þér mitt fegursta lag
og fól í því ást mína, sorgir og kæti.
Ég bar þér mitt hjarta og bauð þér að gjöf,
þú brást við því hcndi og sparnst við því fæti.
Ég færði þér kvæði og fríðleik þinn lét
í fegursta orðskrúð og líkingar vafið.
Þú reifst það í sundur við Súgandaklett
og sáðir sneplunum brosandi í hafið.
Þá fékk ég mér sindrandi safír cinn,
í silfurnisti við hjarta mér geymi.
Ég kcypti hann til tninja um kaldan stcin,
kaldasta og fegursta steininn í heimi.
(Kínverskt.)
196 STÍGANDI