Stígandi - 01.04.1947, Qupperneq 132

Lesandinn hefir orðið
[Mörg tímarit hafa það fyrir fastan vana, að birta brcf frá lesendum sínum um
citt og annað varðandi ritið eða efni þess. Stígandi hefir ekkert gert að þessu undan-
farið, en liyggst nú að breyta út af þessu og gefa lesendum orðið af og til. Er það
hvort tveggja, að það eykur nokkuð fjölbreytni ritsins en ekki síður. hitt, að á
þcnnan hátt vekja lesendur athygli hvers annars á ýnrsu því, er ritið flytur, og
einum verður meiri fengur að cn öðrum.
Bréf þau, sem framvegis eru ætluð til birtingar í ritinu, skulu send því með
fullri undirskrift, og er æskilegt, að bréfritarinn tilgreini, hvort birta sktili undir
nafni, fangamarki eða dulnefni.
Orðið er laust.j
----Það er leitt, ef mennta-
menn okkar eru latir að koma
fram á almennum vettvangi,
þvi að sízt af öllu œtti þeim að
liðast að lilaða um sig skfaid-
borg eintrfáningsins eða setjast
i helgan stein. Ef til vill sé ég
þetta ekki rétt, hver og einn
þykist. liklega vera bitinn, sem
alla lystir að gleypa, og þd rið-
ur d að bjarga lifinu. En hvað
um það,ritstjórar timarits verða
ali'taf að vera i tölu þeirra, er
Imýja d, og sé iimarit þeirra d
réttri leið, þd er þetta lofsverð
starfsemi i menningarátt.
Uppeldismdlin eru mdl mál-
anna, og ritið er lieppið að hafa
slikan liðsmann sem dr. MatU
hias Jónasson, sem tekur þessi
mdl alvarlega, eins og gdfuðum
og menntuðum manni samir.
Brauðstritið hverfur þar fyrir
alvöruþrungnum hugsjónahita.
Eitt er það alltaf, sem mér
finnst vanta tilfinnanlega i
blaða- og timarita-útgáfu okkar
hér,og það eru b ókm e n n t a-
þ œ 11 i r. Það er létt,vandalitið
og getur þó verið þarft og sjdlf-
sagt að rita bókafregnir, en
það, sern innifelst i orðinu bók-
menntaþœttir, er annars eðlis
og œtti bœði að vera leiðbein-
andi, skemmtandi og gagnrýn-
andi. Þar er mönnum eins og
Sig. Nordal skylt að halda d
þejmanum, og enginn myndi
gera það betur né skemmtileg-
ar. Vatnsgutlið,illgresið, óþverr-
inn, bœði þýtt og frumsamið,
eins konar svartidauði, enda
við þvi gleypt, i bókmenntum
okkar, sem stcerum okkur þó af
Jjví að vera bókmenntaþjóð,
verður að fordœma, i slikt má
ekki fórna verðmœtum, hvorki
menningarlegum eða Jjeninga-
legum. Eitt enn œtia ég að
drepa d, sem mér finnst vera
mdl dagsins i dag, og það er
byggingarmdlin. Stigandi œtti
2 1 0 STÍGANDI