Stígandi - 01.04.1947, Síða 151

Býr íslenzkt þjóðfélag engu betur
að þegnum sínum nú en fyrir
sjötíu árum?
Dagur er liðinn
Ævisaga Guðlaugs frá Rauðbarðaholti
Skrásett af Indriða Indriðasyni
Eru skilyrði einstaklingsins til að njóta afkasta
lianda sinna engu betri en fyrir 70 árum, þrátt fyr-
ir verklegar framfarir og aukinn þjóðarauð?
Áður en þér svarið þessum spurningum, þá lesið
Dagur er liðinn, söguna um manninn, sem ólst upp
á sveit fyrir sjötíu árum, skilaði fullu og fjölbreyttu
dagsverki og dó á sveit, þegar því var lokið.
Dagsverk Guðlaugs frá Rauðbarðaholti var dags-
verk venjulegs íslendings, eins og það gerðist við
sjó og í sveit.
Hér eru ögleymanlegir kaflar um Skúla Thorodd-
sen, Hannes Hafstein, Jón Laxdal tónskáld, Gisla
Johnsen, þættir af Álfi Magnússyni og Sólon i
Slunkariki, og þá gleymir enginn lýsingunni á
Sesselju i Rauðbarðaholti, stórlátu en fátæku hús-
freyjunni, sem á ekkert að gefa sveitardrengnum
í vegarnesti, nema blessun sína.
Saga GuSlaugs er skróð af fróbærri nó-
kvæmni og vandvirkni og ekkert undan
dregið. Þess vegna er hún sönn og blótt
ófram lýsing á íslenzku þjóðlífi.
j