Gerðir kirkjuþings - 1994, Page 172
1994
25. KIRKJUÞING
8, mál
Þjóðfélagslega ábyrgð skilgreinir kirkjan með tilvísan til fagnaðarerindisins um Jesú
Krist, og kunngjörir ábyrgð sína á þeim siðferðisgrunni sem trúin á Jesú Krist játar. Þar
rís hæst tvíþætta kærleiksboðorðið, um þá skyldu æðsta að elska Guð og náungann eins
og sjálfan sig. Þetta boðorð ber í sér kjamann í kenningu kristinnar trúar um manninn,
og þá siðferðilegu ábyrgð sem því fylgir að halda manngildisboðskap Jesú Krists í
heiðri, efla hann og styrkja í persónulegum samskiptum manna, sem og á vettvangi
þjóðskipunarmála í víðum skilningi.
Viðhorf kirkjunnar til fjölskyldunnar og málefha hennar ráðast í höfuðatriðum af
mannskilningi kristinnar trúar. Samkvæmt þeim skilningi er maðurinn sköpun Guðs,
skapaður í hans mynd. í guðsmynd mannsins felst að hann er skapaður til samfélags við
Guð. Hver einstök manneskja stendur undir ávarpi Guðs, sem kallar hana til lífs í
þjónustu við skapara sinn. Guðsmynd mannsins er þá um leið staðfesting þess að hann
sem einstaklingur er helgaður Guði. Réttur mannsins sem “Guðs elskaðs barns" liggur
til grundvallar öllum sönnum mannréttindum, ætíð til viðmiðunar um réttindi manna og
skyldur.
Skapaður til samfélags við Guð er maðurinn, sem karl og kona, jafnframt skapaður til
samfélags við aðra menn, við náunga sinn. Þessi tvíþættu félags- og ábyrgðartengsl
mannsins koma hvergi betur ffam en í kærleiksboðorðinu, þar sem maðurinn er kallaður
til að elska drottin Guð sinn af öllu hjarta og náunga sinn eins og sjálfan sig. Boðorðið
vitnar til guðsmyndar mannsins og brýnir fyrir honum þá siðferðilegu ábyrgð sem henni
hlýtur að fylgja. Abyrgðin er sú að veita ávarpi Guðs verðugt andsvar með því að mæta
náunganum ætíð með bróðurlegu tilliti og umhyggju.
Manngildishugsjón kristinnar trúar liggur til grundvallar stefnumörkunnar kirkjunnar
í málejhum jjölskyldunnar.
Hugtökin mannvemd, bamavemd og jjölskylduvemd, verða í brennidepli. Þau skulu
þjóna sem meginsjónarmið hvort heldur um er að ræða innviði fjölskyldulífs eða ytri
búnað fjölskyldunnar sem stofiiunar í samfélaginu.
Margvíslegar og örar þjóðfélagsbreytingar á undanfomum áratugum hafa
óhjákvæmilega hafi: mikil áhrif á fjölskylduna, stöðu hennar og hlutverk. Mjög hefur
gengið á hefðbundin hlutverk hennar í ýmsu tilliti með tilfærslu veigamikilla þátta þeirra
hlutverka til annarra stofiiana samfélagsins. Samtímis og að nokkru leyti sem bein
afleiðing af breyttum samfélagsháttum hefur gerð fjölskyldunnar, eða
167