Gerðir kirkjuþings - 1994, Page 183
1994
25. KIRKJUÞING
8, mál
gUdur og elskaður eins og hann er með kostum sínum og göllum sem Guðs góða
sköpun.
3. ÁBYRGÐARRÍKT SAMFÉLAG
Ábyrgðarríkt samfélag byggir á virðingu fyrir hveijum einstaklingi. Sú virðing mótast
af manngildishugsjón kristinnar trúar. Þar eru börn sem íullorðnir, einstaklingar sem
íjölskyldur jöfii að rétti með tilliti til gildis mannsins sem persónu. Markmið hins
ábyrgðarríka samfélags er í ljósi þessa:
- mannvemd
- fjölskylduvemd
- barnavemd
Samfélaginu ber að vera ljölskyldunni stuðningur. Gildi samfélagsins fer eftir því
hvemig það styður við manngildið. Kerfí samfélagsins eru metin eftir því hvort þau efla
kerfi ijölskyldunnar.
3.1 UPPELDISMÁL
Sú stofhun, sem helst styður heimilið við uppeldi, er skólinn á öllum stigum, leikskóli,
grunnskóli, ffamhaldsskóli. Þar fer ffam mikilvæg samfélagsmótun og efling
félagsþroska, auk menntunar í víðum skilningi.
Áherslu ber að leggja á að skólinn sé fyrir alla með tilliti til aðgengis og eins þess að
þörfiim allra nemenda sé sinnt. Nauðsynlegt er að fyrir hendi séu íjölbreytt námstilboð
og stuðningsúrræði, sveigð að sérþörfum einstaklinga og hópa. Einnig þarf að efla
fjölskylduráðgjöf hvers konar innan skólakerfisins, sem stuðli að heildrænni lausn á
vanda nemenda í skóla og á heimili. Þar er samstarf heimilis og skóla í brennidepli, og
mikilvægt að tjáskipti þar á milli séu opin og greið.
Kirkjan hvetur til þess að ffæðsla um siðffæði og lífsgildi verði aukin, jafnt í leikskóla,
grunnskóla og effi stigum skólakerfisins. Þar sé höfð að leiðarljósi efling félags- og
siðgæðisþroska og þroskun samskiptahæfni nemenda. í grunnskólanum mætti styrkja
enn ffekar þann þátt samskiptaffæðslunnar, sem lýtur að samskiptareglum á heimili og
öðrum grunnþáttum fjölskyldulífsins.
3.2 ATVINNUMÁL
Hveijum manni, karli og konu, er nauðsynlegt að eiga þess kost að vinna fyrir sér og
sínum. Manngildissjónarmið eru áminning um launajafhrétti og eins þau mannréttindi,
að daglaun nægi til ffamfærslu ijölskyldu. Atvinnustefna, sem styður við fjölskylduna,
178