Gerðir kirkjuþings - 1994, Page 186
1994
25, KIRKJUÞING
8. mál
þeirra, sem fjölskylduna byggja. Kristinn hjúskaparskilningur hvílir á
grundvallargildum sáttmála og manngildis, sem fela í sér ábyrgð, réttlœti og
kœrleika. Sé spurt að öðrum sambúðarformum en hjónabandi spyr kirkjan á móti: Hver
er gagnkvæm ábyrgð einstaklinganna, sem þar tengjast sem fjölskylda, og á hveiju
hvílir sú ábyrgð?
4.2 þjóðfélagsleg ábyrgð kirkjunnar
Kirkjan, söfiiuðurinn, er í gagnvirkum tengslum við bæði ljölskyldu og samfélag.
Söfiiuður er byggður upp af einstaklingum, sem flestir búa í fjölskyldum og mynda
þjóðfélag. Kirkjunni ber að vera virk og sýnileg í samfélaginu, en í því felst fyrst að
boða erindi Drottins um manngildi og kærleika til einstaklinga og fjölskyldna. Af þessu
erindi leiðir að kirkjan á að vera umbreytandi afl til félagslegra breytinga og til vamar
mannréttindum, m.a. í gegnum orð og verk safhaðarfólks.
Kirkjunni ber þannig að brýna hvert kerfi samfélagsins, þ.m.t. fjölskylduna, til að sýna í
verki manngildishugsjón kristinnar trúar. Til þeirrar brýningar nýtir hún hvert tækifæri
fræðslu og umræðu sem gefst. Fræðslan miðlar trú sem hvílir á von til Drottins og
hvetur til starfa í kærleika.
Hluti kristinnar fjölskyldustefnu er hin þjóðfélagslega ábyrgð. Eitt af hlutverkum
kirkjunnar er að fylgjast með því að markmið mannvemdar, fjölskylduvemdar og
bamavemdar séu virt í kerfum samfélagsins. Kirkjan á að tala máli fjölskyldunnar
hvenær sem nauðsyn krefur og beita sér fyrir heilbrigðri og árangursríkri
fjölskyldustefnu á vettvangi þjóðmála.
Grundvöllur slíkrar stefnu ætti að vera virðing fýrir hveijum einstaklingi sem
manneskju, óháð aldri, kyni, stöðu og stétt. Af því leiðir að stjómvöldum ber að stuðla
að sem fyllstu frelsi þegnanna til að lifa ábyrgðarríku lífi. Einnig verður skipan
þjóðfélagsins að taka tillit til þess að maðurinn er samfélagsvera og hlúa að þörf hans til
að lifa í nánum tengslum við annað fólk, fyrst og ffemst í fjölskyldunni.
4.3 Söfnuður og fjölskylda
Skylda kirkjunnar gagnvart fjölskyldunni er tvíþætt: Annars vegar á kirkjan að vera
bandamaður fjölskyldunnar í því sem lýtur að ytri búnaði, hagsæld fjölskyldunnar. í
því felst stöðug áminning til yfirvalda um að skapa fjölskyldunni HfVænlegar ytri
181