Gerðir kirkjuþings - 1994, Page 203
1994
25. KIRKJUÞING
10. mál
sóknaraefedar og sóknarprests undir tilsjón prófasts og biskups samkvæmt því, er lög
og venjur ganga til um.
4. gr.
Aðalsafoaðarfendur getur ákveðið, að kirkjusókn taki við lénskirkju, bændakirkju eða
kapellu til umsjónar, enda staðfesti héraðsfendur og biskup slíka ákvörðun. Skal þá
fara með mál, svo sem fyrir er mælt í lögum nr.25/1985, 4. gr.
Um íjárskipti samkvæmt 1. málsgr. fer svo sem um semst milli sóknamefodar vegna
sóknarinnar og forráðamanns kirkju. Prófastur skal samþykkja samningsskilmála. Nú
takast ekki samningar um fjárskipti. Skal þá útkljá með fellnaðarmati prófasts og
tveggja dómkvaddra manna. Skulu þeir m.a. kveða á um greiðsluhætti.
5. gr.
Nú tekur kirkjusókn við kirkju eða kapellu skv. 4. gr., og gengst þá sóknin undir þær
skyldur, sem hvíla á forráðamanni, að því er varðar viðhald, hirðingu og
endurbyggingu, og er enda skylt að hlíta kvöðum , er á kirkju eða kapellu kunna að
hvíla. Sóknamefod tekur vegna sóknarinnar við sjóðum, réttindum og ijárskyldum.
6. gr.
Rekstrar og viðhaldskostnaður sóknarkirkna og safoaðarheimila skal goldinn af
sóknartekjum. Sóknamefod sér um að halda þeim vel við, prýða kirkju og umhverfi
eftir megni og gæta vel umhirðu í hvívetna. Verði misbrestur á því, geta prófastur eða
biskup lagt fyrir sóknamefod að bæta úr innan tiltekins tíma. Sinni sóknamefod því
eigi, skal málið lagt fyrir biskup og lætur hann þá framkvæma úrbætur á kostnað
sóknarinnar. Sama gildir að sínu leyti um forráðamenn bændakirkju og kapellur, sem
kirkjusókn ber ábyrgð á.
7.gr.
Nú em sóknir sameinaðar og er þá heimilt að gera þær sóknarkirkjur sem lagðar em
niður sem slíkar að kapellum. Þar sem hefð stendur til er heimilt að þær haldi
kirkjunafiii sínu.
Þegar sóknir em sameinaðar skal ákveða hvaða sóknarkirkjur verði kapellur. Falla
þær í umsjá hins sameinaða safoaðar að undangenginni samþykkt aðalsafoaðarfondar
og með samþykki biskups og prófasts.
198