Gerðir kirkjuþings - 1994, Side 231
1994
25. KIRKJUÞING
13. mál
almennt þarf ekki að leita heimildar fyrir er ræktun og nauðsynlegar
girðingar.
Dæmi um ffamkvæmdir sem leita þyrfti heimildar fyrir eru t.d.
gagngerar breytingar á húsnæði eða innréttingum, smíði sólpalls við
íbúðarhús o.s.fiv. Sjaldnast myndi reyna á þetta, því oftast yrði beðið um
að verkið yrði kostað af prestssetrasjóði, sé miðað við reynslu ráðuneytisins
af þessu.
Sú grundvallarregla gildir m.ö.o. að prestur getur aldrei ráðist í
framkvæmdir, án samþykkis sjóðsstjómar, og ætlast til að fá kostnað
greiddan, nema um neyðarráðstöfiin sé að ræða. Framkvæmdir á grundvelli
ábúðarlaga og eftir atvikum annarra laga, greiðast þó eftir reglum sem þar
greinir, eins og fyrr segir, en ekki fyrr en við ábúðarlok og þá í formi
eignakaupa.
Sé ráðist í framkvæmdir án samþykkis sjóðsstjómar fer eftir atvikum
hvemig með það yrði farið. Sjóðsstjóm myndi t.d. almennt ekki greiða
presti kostnað hans við vinnu og efiii og prestur gæti ekki vænst þess að fá
ffamkvæmdimar keyptar við úttekt, nema um lögmætar og/eða heimilaðar
ffamkvæmdir hafi verið að ræða og löglega að þeim staðið, eins og fyrr
segir.
Um 4. gr.
Samkvæmt þessu ákvæði eiga prestar að sjá um smávægilegar
lagfæringar og úrbætur á prestssetri og berajafnffamt kostnað af því. Þetta
er regla sem talin hefur verið gilda í samskiptum presta við ráðuneyti og þá
einnig prestssetrasjóð, ekki hvað síst á grundvelli ábúðarlaga en í 27. gr.
þeirra er mælt fyrir um þetta og jafnffamt er að finna ákvæði um
sambærilega skyldu leigutaka í nýsettum húsaleigulögum nr. 36, 22. apríl
1994, þar sem segir m. a. í 19. gr: "Leigusali annast viðhald hins leigða,
innan húss sem utan... Leigjanda er skylt að annast á sinn kostnað viðhald á
læsingum, vatnskrönum, raftenglum og öðru smálegu".
Framkvæmdin hefur verið nokkuð hvarflandi, en hér eru almennar
reglur mótaðar. Rökin fyrir þeirri tilhögun mála að prestar annist um
smávægilegar lagfæringar og úrbætur eru, auk þess að lagaboð stendur til
þess, eftirfarandi:
Þetta er til samræmis við þær grundvallarhugmyndir sem reglur
þessar byggja á um aukna ábyrgð kirkjunnar á prestssetrunum. Þetta styrkir
sjálfstæði prestsins nokkuð og auðveldar honum rekstur prestssetursins.
226