Gerðir kirkjuþings - 1994, Page 245
1994
25, KIRKJUÞING
13. mál
d. byggingamefhd. Áréttað skal þó að þetta gerist einungis að frumkvæði
stjómar prestssetrasjóðs.
Þá er lagt til í samræmi við áðurgreind sjónarmið, að prófastar geri
árlega greinargerð um þörf á nýbyggingum eða kaupum svo og endurbótum
á prestssetrum í prófastsdæmi, svo og viðhald sem ekki greiðist af presti.
Lagt er til að fram komi í greinargerð prófasts að hann skýri möguleika á
framlögum frá öðmm svo sem t.d. sóknum. Eðlilegt er að prófastur kanni
þetta, því hann þekkir best til heima fyrir. Þetta útilokar hins vegar alls ekki
að stjóm prestssetrasjóðs reyni ekki sams konar eða annars konar ijáröflun
til verkefha.
Lagt er til að prófastur geti, kjósi hann svo, gert tillögur um
forgangsröð ffamkvæmda í prófastsdæmi. Það er í samræmi við stöðu
prófasta í stjómkerfi kirkjunnar og til þess fallið að nýta þekkingu
staðkunnugra manna á úrlausnarefnum. Astæða þessa fyrirkomulags að hafa
þetta valkvætt er sú, að sumir prófastar kunna að vilja ekki þurfa að gera
upp á milli prestssetra í prófastsdæmi sínu, auk þess sem þeim kann að
þykja óeðlilegt að þeir leggi til forgangsröð vegna eigin prestsseturs.
Erfitt er að gera sér grein fyrir því hvaða sjónarmið leggja beri til
gmndvallar við forgangsröðun, en ætla má að sjóðsstjóm styddist að nokkm
leyti við eftirtalin sjónarmið (ekki tæmandi talning):
1. Þær framkvæmdir ganga fyrir sem lúta að því að koma prestssetmm í
mannsæmandi horf og forðast eyðileggingu verðmæta. Þannig skal
húsnæði uppfylla lágmarkskröfur um heilbrigðis- og hollustuhætti, hita,
orkukostnað, orkuveitu, o.þ.h. og þá má helst ekki liggja undir
skemmdum.
2. Utanhússklæðningar skulu jafhan ganga fyrir öðmm ffamkvæmdum.
3. Verk sem sóknir vilja styrkja skulu að jafnaði ganga fýrir öðrum.
4. Prestssetur sem telja verður í niðurlagningarhættu skulu vera víkjandi,
þó þannig að prestur búi við mannsæmandi aðstöðu þar. Einkum skal
þessu beitt gagnvart prestssetmm sem em ekki setin af presti
Lagt er til að prófastur geti gert tillögur með sama hætti og
vígslubiskupar, samkvæmt 2. og 3. mgr. 13. gr. Þetta byggir á sömu rökum
og sjónarmiðum og afskipti prófasta af forgangsröð framkvæmda. Prófasti
240