Skírnir - 01.09.1987, Qupperneq 197

RITDÓMAR
SKÍRNIR
403
hafi verið á íslandi leikrit, sem búi yfir jafn átakanlegri dramatískri reisn frá
því Kamban leið og Jóhann Sigurjónsson.
Það mun fánýtt að bera saman bókmenntagreinar. En þó læðist að manni
sú hugsun, að með Degi vonar hafi Birgi Sigurðssyni tekist að skapa leik-
verk, sem sambærilegt sé við það besta, sem nú kemur fram í íslenskri
skáldsagnaritun og ljóðagerð.
Sveinn Einarsson
Stefán Hörður Grímsson
TENGSL
Mál og menning 1987.
Þorsteinn frá Hamri
URÐARGALDUR
Iðunn 1987.
Lengi vel hafa íslensk bókaforlög fylgt þeirri grundvallarstefnu að gefa
bækur einungis út rétt fyrir jól. Allra síðustu ár hefur þó orðið nokkur
breyting á þessu. A þessu ári sendu til að mynda tvö af listfengustu skáldum
okkar frá sér nýjar ljóðabækur utan venjulegs útgáfutíma. Um líkt leyti og
Þorri gekk í garð og fáir áttu von á fregnum úr heimi bókmenntanna fyrr
en að hausti bárust ljóðvinum Tengsl Stefáns Harðar Grímssonar upp í
hendurnar. Um miðjan júní kvaddi svo annar gátusmiður sér hljóðs, Þor-
steinn frá Hamri, með Urðargaldri sínum.
Þeir Stefán Hörður Grímsson og Þorsteinn frá Hamri hafa fyrir löngu
tekið út fullan þroska sem skáld, mótað sér lífsskoðun og veitt list sinni í
ákveðinn farveg. Flestir eru því sjálfsagt hættir að leita að umtalsverðum
nýjungum eða frumleika í ljóðum þeirra; enda verða þau vart krafin um
slíkt öllu lengur. Tíminn hefur breytt þessum nýjungamönnum í ljóðagerð
í hefðbundin, klassísk skáld sem koma ekki lengur verulega á óvart. Nú
verður okkur miklu fremur starsýnt á tengsl þeirra við skáld fyrri alda, við
sjáum ljóð þeirra sem hlekk í langri keðju þar sem Eddukvæðin og drótt-
kvæðin mynda upphafið.
En um leið og frumleikinn víkur til hliðar opnast augu okkar fyrir með-
vitaðri vinnu skáldanna, glímu þeirra við gamalkunnar hugmyndir og
form. Þeirri glímu kynnumst við vel í Tengslum og Urðargaldri. Um leið
bera bækurnar því glöggt vitni að enn eigum við afreksmenn í vammi firrtri
íþrótt Egils og að engin ástæða er til að óttast um líf ljóðsins þó fyrir komi
að svölur klaki náttlangt við glugga skáldanna og ræni þau ró og friði.