Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1944, Blaðsíða 83

81
eins um 1 fóstuilát. Engin kona fór fram á abortus provocatus, og
engin bað um getnaðarvarnir.
Patreksfí. Kona á fertugsaldri dó af barnsförum. Var ég sóttur til
hennar ca. kl. 5 að morgni, einmitt í þann mund, er ég var biíinn til
ferðar langt inn á Barðaströnd. Þar inn frá var sjúklingur með háan
hita og blóðeitrun út frá ígerð, sem ég þorði ekki annað en skera í
undir eins. Þegar ég kom til konunnar var fæðing varla byrjuð. Var
ég sóttur vegna þess, að frétzt hafði, að ég væri að fara að heiman,
og vegna óverulegrar blæðingar, sem var ekki teljandi, er ég sá hana.
Þarna var úr vöndu að ráða. Hvorum sjúklingnum átti ég að sinna
fyrr? Ég tók það ráð að halda áfram ferðinni og vona, að konunni
farnaðist vel. Þegar lil kom, var leiðin ófær á hestum. Var þetta í
febrúarmánuði, svo að ég varð að ganga báðar leiðir. Síma náði ég
Iivergi í fyrr en í Haga á heimleið. Af þessum ástæðum kom ég ekki
aftur fyrr en kl. 10 um kvöldið, en þá var konan svo blóðrunnin, að
þó að mér tækist þegar að venda og draga fram fót, en við það
stöðvaðist blæðingin nokkurn veginn, dó hún rétt á eftir. Ekki er
ósennilegt, að betur hefði farið, hefði ég' verið við höndina og látið
ferðina niður falla. Það hefði ég' líka gert, ef ég hefi vitað það, sem
seinna kom á daginn, að konan var búin að hafa blæðingarvott af
og til síðustu meðgöngumánuðina, án þess að læknis væri leitað.
Bíldudals. 7 sinnum vitjað til fæðandi kvenna. Venjulegast var til-
efni ekki annað en deyfa konuna. Ekki vitað um fósturlát á árinu.
Nokkrir viðhafa getnaðarvarnir, aðallega srnokka og Patentex.
Þingeijrar. Fæðingar 23 alls, óvenjulega margar. Viðstaddur 11
þeirra til svæfingar. 1 harn fæddist andvana.
Flategrar. 9 sinnum vitjað til fæðandi kvenna, þar af einu sinni til
Súgandafjarðar. Gekk mjög erfiðleiga að fá bát til fararinnar, en er
ég loks kom þangað, hafði konan fætt með miklum erfiðismunum og
þjáningum. Einu sinni var gerð vending og framdráttur vegna þver-
legu, framfallins naflastrengs og andvana fósturs. Konan hafði átt
í fæðingunni frá því kl. 6 um kvöldið. Ljósmóðir kom um kl. 2 um
nóttina. Hafði konan þá mikla sótt. Um kl. 4 uppg'ötvaði hún frain-
fallinn naflastreng, en hafðist ekki að. Kl. 6 um morguninn var mín
vitjað, og er ég kom þangað 4 tímum seinna, var fóstrið dautt, og mun
hafa verið það, þegar sent var. Sótt var engin og uterus slappur. Að-
gerðin gekk furðu vel þarna á baðstofuloftinu, en konan fékk hita í
nokkra daga, aldrei þó hærri en 38,7°. Öðru sinni var mín vitjað vegna
langvinnrar fæðingar og líflítils fósturs. Þegar ég' kom til konunnar,
leið henni vel, en sótt var mjög léleg og fósturhljóð afar óregluleg og
heyrðust aðeins öðru hverju. Konan fékk pitúitrín og fæddi á skömm-
um tíma. Barnið fæddist með asphyxia pallida, fékkst til að anda
eftir 15 mínútna rugg', en öndunin var alltaf grunn og púlsinn afar
lélegur og óreglulegur. Barnið lifði rúman sólarhring. 1 barn fæddist
vanskapað, drengur með pes equino-varus, mjög slæman, á báðum
fótum. Ljósmæður geta um 3 fósturlát, en alls urðu þau 5, sem mér
er kunnugt um. 3 þeirra gerðust á 3. mánuðinum, en 2 á seinna hluta
5. mánaðarins. 22 ára kona lét 5 mánaða fóstri, og frétti ég, að það
ll