Úrval - 01.04.1947, Page 16

Úrval - 01.04.1947, Page 16
14 Tj RVAL margar stálverksmiðjur og rak þær af miklum dugnaði. Shorty spurði verksmiðjueig- andann, hvort hann léki golf. Hann svaraði: „Senor, ég vildi að ég gæti gert meira að því en ég geri. Konan mín er á ferða- lagi um Bandaríkin með börnin, og mig langar til að vera með henni þar. Ég á fyrirtaks gæð- inga, og mig langar til að fara í útreiðartúr. En ég get ekki leyft mér neitt af þessu, af því að ég hefi svo mikið að gera. Ég er 55 ára gamall og eftir fimm ár sezt ég í helgan stein. Að vísu sagði ég þetta sama fyr- ir fimm árum, en ég gerði ekki ráð fyrir slíkum vexti í fyrir- tækjunum. Við erum að reisa nýja verksmiðju; við framleið- um meira stál en dæmi eru til áður í Suður-Ameríku. Ég get ekki eytt stund úr degi til þess að leika golf. Sendisveinn minn hefir meira frí en ég.“ ,,Senor,“ sagði ég, „vitið þér, hvers vegna ég er kominn til Suður-Amerí ku ? ‘ ‘ „Ef til vill hafið þér ekki ver- ið mjög önnum kafinn og hafið haft nægan tíma og peninga til ferðarinnar." „Nei“, svaraði ég, „ég hafði mikið að gera og hafði hvorki tíma né mikla peninga. Við er- um staddir hér vegna þess, að stúlka, sem ég þekkti ekki, leit á koparskjöld á kínverskum vegg í borginni Peking í Mið- Kína.“ Ég sagði honum sögima. Hann lét mig endurtaka spak- mælið: „Njóttu lífsins, það er áliðnara en þú heldur.“ Það sem eftir var dagsins, virtist hann vera dálítið hugsandi. Þegar ég hitti hann næsta morgun, sagði hann: „Ég hefi ekki sofið vel í nótt. Það er skrítið, að þessi litla viðkynning okkar skuli megna að breyta lífi sístarfandi manns. Ég hefi hugsað málið vel síðan við skild- um í gærkvöldi. Ég hefi símað konu minni, að ég muni koma til hennar.“ Hann lagði höndina á öxl mér. „Það hefir verið langur fingur,“ sagði hann, „sem skrifaði þessi orð á vegginn í Kína.“ Menn gerast nú langlífari en áður, en þó eru örlög hvers ein- staklings enn sem fyrr mjög tvísýnt tafl. Bezta fólkið á með- al okkar hefir lifað að miklu leyti fyrir aðra. Nú virðist vera kominn tími til að minna þetta fólk á, að það mun verða lang- lífara og hafa meiri ánægju af
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.