Úrval - 01.04.1947, Síða 16

Úrval - 01.04.1947, Síða 16
14 Tj RVAL margar stálverksmiðjur og rak þær af miklum dugnaði. Shorty spurði verksmiðjueig- andann, hvort hann léki golf. Hann svaraði: „Senor, ég vildi að ég gæti gert meira að því en ég geri. Konan mín er á ferða- lagi um Bandaríkin með börnin, og mig langar til að vera með henni þar. Ég á fyrirtaks gæð- inga, og mig langar til að fara í útreiðartúr. En ég get ekki leyft mér neitt af þessu, af því að ég hefi svo mikið að gera. Ég er 55 ára gamall og eftir fimm ár sezt ég í helgan stein. Að vísu sagði ég þetta sama fyr- ir fimm árum, en ég gerði ekki ráð fyrir slíkum vexti í fyrir- tækjunum. Við erum að reisa nýja verksmiðju; við framleið- um meira stál en dæmi eru til áður í Suður-Ameríku. Ég get ekki eytt stund úr degi til þess að leika golf. Sendisveinn minn hefir meira frí en ég.“ ,,Senor,“ sagði ég, „vitið þér, hvers vegna ég er kominn til Suður-Amerí ku ? ‘ ‘ „Ef til vill hafið þér ekki ver- ið mjög önnum kafinn og hafið haft nægan tíma og peninga til ferðarinnar." „Nei“, svaraði ég, „ég hafði mikið að gera og hafði hvorki tíma né mikla peninga. Við er- um staddir hér vegna þess, að stúlka, sem ég þekkti ekki, leit á koparskjöld á kínverskum vegg í borginni Peking í Mið- Kína.“ Ég sagði honum sögima. Hann lét mig endurtaka spak- mælið: „Njóttu lífsins, það er áliðnara en þú heldur.“ Það sem eftir var dagsins, virtist hann vera dálítið hugsandi. Þegar ég hitti hann næsta morgun, sagði hann: „Ég hefi ekki sofið vel í nótt. Það er skrítið, að þessi litla viðkynning okkar skuli megna að breyta lífi sístarfandi manns. Ég hefi hugsað málið vel síðan við skild- um í gærkvöldi. Ég hefi símað konu minni, að ég muni koma til hennar.“ Hann lagði höndina á öxl mér. „Það hefir verið langur fingur,“ sagði hann, „sem skrifaði þessi orð á vegginn í Kína.“ Menn gerast nú langlífari en áður, en þó eru örlög hvers ein- staklings enn sem fyrr mjög tvísýnt tafl. Bezta fólkið á með- al okkar hefir lifað að miklu leyti fyrir aðra. Nú virðist vera kominn tími til að minna þetta fólk á, að það mun verða lang- lífara og hafa meiri ánægju af
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.