Úrval - 01.04.1947, Qupperneq 93

SNILLXNGUR Á LÁGU GÁFNASTIGI
91
fyrirbrigði í veraldarsögunni.
Menn eins og Colborn, Maginelle
og Henry Moudeux voru allir
frægir sem stærðfræðilegir
galdramenn sinna tíma. Svo er
einnig frá sagt, að einhverju
sinni hafi uppi verið tveir hjarð-
menn, sem gátu leyst hinar
furðulegust talnaþrautir.
Frakkinn Maurice Dagbert
hefir getið sér heimsfrægðar
fyrir að geta hafið tölur upp í
þriðja veldi og margfaldað
geysiháar tölur, meðan hann
leikur á fiðluna sína.
Þótt borið sé saman við snill-
inga í stærðfræði, ber Óskar
sigur af hólmi. Og ástríða hans
að leika sér að tölum er svo
sterk, að hann má ekki sjá tölu,
svo að hann fari ekki að gera
tilraunir með hana, — og gildir
þá einu, hvort um er að ræða
einkennistölu á bifreið eða tölu
á vátryggingarskírteini. Það
má segja, að hann gæli við þær,
er hann leggur saman, marg-
faldar, deilir og margfaldar þær
með sjálfum sér, sem er vildar-
starf hans.
„Mér hefir verið sagt,“ seg-
ir Guy Montfort, ,,að Óskar
Veraege muni innan skamms
koma til Parísar til mjög ná-
kvæmrar rannsóknar. Heili
hans mun verða gegn lýstur,
og geðveikralæknar munu reyna
að auka andlegan þroska hans,
sem auðsæilega stendur honum
mjög fyrir þrifum. Ennfremur
munu þeir leitast við að nema
kerfi það, er hann notar við
hugareikning.“
,,Ef við komumst að leyndar-
dómum hans,“ segir einn sér-
fræðingurinn,“ munum við
leggja drjúgan skerf til vís-
indalegra framfara.“
Vísindamönnum og lærdóms-
mönnum mun sennilega verða
ofurefli að fá úr því skorið,
hvernig náttúran hefir sam-
tvinnað þessar frábæru stærð-
fræðigáfur og fávitahátt hjá
einni og sömu persónu, Óskari
Veraege.
'k 'k ~k
Lifandi lík!
Þjóð vor á ekki nógu marga fullþroska einstaklinga. Of margir
okkar, sem deyjum um fertugt, eru ekki grafnir fyrr en um
sjötugt.
— Dr. George Lawton í „World Review“.