Úrval - 01.04.1947, Qupperneq 121

TIL MIKILS AÐ VINNA
119"
ég heldur eina skál af rís og
þetta líf, 1 stað alls þess, sem
„menningin“ hefir upp á að
bjóða.“
Þau Lanny og Laurel lásu
bókina hvort fyrir annað, og
þegar þau höfðu lokið henni,
sagði brúðurinn: ,,Við ættum að
kynnast þessum málum af eigin
reynd, Lanny; það væri skömm
að vera svona nálægt, og láta
þetta fara framlijá okkur.“
Faðir Altheu, dr. Carrol, leizt
illa á fyrirætlun Lannys, að
ferðast til Yenan. „Það nær
ekki nokkurri átt,“ sagði hann
og lýsti erfiðleikum ferðalags-
ins, sem stöfuðu bæði af vega-
lengdinni og veðurfarinu, en
einnig af hernaðarástandinu.
Hið frjálsa Kína var skift í tvo
hluta: Kommúnistana í norður-
héruðunum og Chunkingstjórn-
ina með Chiang Kai-shek í for-
sæti. Milli þessara aðila var að
vísu vopnahlé, en enginn gat
sagt fyrir um, hve lengi það
myndi standa.
„Ef þið farið til Chunking,
verður ykkur ekki leyft að
halda áfram til Yenan,“ sagði
læknirinn; „beiðni um slíkt
myndi vekja grun á ykkur —
þið mynduð vera talin hættuleg-
ar persónur. Og héðan getið þið
ekki heldur farið til Yenan; þið
yrðuð stöðvuð við hverja varð-
stöð.“
„Gætum við ekki komizt eitt-
hvað áleiðis undir einhverju
yfirskini ?“
„Þið gætuð, hvort eð væri,
ekki komizt yfir landamærin."
En Lanny lét sig ekki, og
læknirinn tók að sér að útvega
þeim áreiðanlegan fylgdarmann,
sem talaði kínversku. Von bráð-
ar kom hann með grannan,
dökkhærðan náunga, sem hét
Han Hua.
Lanny og Laurel gáfu sig á
tal við leiðsögumanninn, til að
komast að raun um, hvort þeim
litist nógu vel á hann, en brátt
fór hann að spyrja þau spjörun-
um úr, til þess að fá úr því skor-
ið, hvort við þeim yrði tekið á
landamærum kommúnistaríks-
ins.
Lanny þóttist vita, að verið
væri að semja skýrslu um
sig og konu sína og hag-
aði orðum sínum samkvæmt
því. Hann kvaðst hafa verið
rekinn frá ítalíu fyrir seytján
árum sökum þess, að hann hefði
reynt að koma fregninni um
morð Matteottis á framfæri.
Hann sagðist vera persónuleg-