Læknaneminn - 01.04.1994, Blaðsíða 137

INHIBÁCE
o
cjjazapril
Háþrýstingsmeöferö
með aukakostum
• Áreiöanleg blóöþrýstingslækkandi verkun1
- allar stundir með einungis einni töflu daglega1
- án skyndilegs blóöþrýstingsfalls og oftast án aukaverkana1
• Eykur áreynslugetu2 - Minnkar ofþykknun í hjarta og æðum34
• Ódýr ACE-hemill miðað við verð á algengustu dagskömmtum5
Stefán Thorarensen
Síðumúla 32 • 108 Reykjavík • Sími 91-686044
Eiginleikar: Lyfíð hamlar hvata, sem breytir angíótensíni-I í angíótensín-II (ACE blokkari). Angíótensín-II er kröftugasta æðaherpandi efni líkamans og stuðlar
þar að auki að losun aldósteróns. Lyfíð er forlyf, sem breytist hratt í líkamanum yfír í virka formið, silazaprílat. Um 60% af gefnum skammti frásogast og umbrotnar
í silazaprílat, sem skilst út í þvagi. Blóðþrýstingslækkandi verkun lyfsins byijar um einni klst. eftir inntöku, er í hámarki eftir 3-7 klst. og varir í allt að 24 klst.
Veginn helmingunartími silazaprílats í blóði er 9 klst., en er mun lengri ef nýrnastarfsemi er skert. Klerans er skammtaháður. Abendingar: Hár blóðþrýstingur.
Frábendingar: Ofnæmi fyrir lyfinu. Meðganga og brjóstagjöf. Lyfið má alls ekki nota á meðgöngu. Lyf af þessum flokki (ACE-hemjarar) geta valdið
fósturskemmdum á öllum fósturstigum. Aukaverkanir: Flestar aukaverkanir lyfsins eru vægar og ganga yfir. Algengar(>l%): Höfuðverkur (4-5%), svimi (3-4%),
þreyta (1-2%). Sjaldgæfar: Verkir fyrir brjósti. Syfja. Lágur blóðþrýstingur. Utbrot. Hósti. Mjög sjaldgæfar (<0,1%): Ofsabjúgur (urticaria) (andlit, varir, tunga,
barki). Milliverkanir: Aukin hætta er á blóðkalíumhækkun ef kalíumsparandi þvagræsilyf eru gefin samtímis. Svæfíngalyf, gefín sjúklingum sem taka silazapríl,
geta valdið verulegu blóðþrýstingsfalli. Ofskömmtun: Gefa saltvatn í æð eða angíótensín-II. Varúð: Gæta skal varúðar hjá sjúklingum með skerta nýrna- og
lifrarstarfsemi. Lyfið getur valdið of mikilli blóðþrýstingslækkun ef sjúklingar hafa misst salt og vökva vegna undanfarandi meðferðar með þvagræsilyfjum.
Skammtastærðir handa fullorðnum: Skammtar eru einstaklingsbundnir. Lyfíð er tekið einu sinni á dag, helst alltaf á sama tíma. Venjulegur byrjunarskammtur
er 1-2 mg á dag í a.m.k. 2 daga. Ekki er mælt með stærri dagskammti en 5 mg. Við háþrýsting vegna blóðrásartruflana í nýrum er byrjunarskammtur 0,5 mg eð
lægri. Ef sjúklingur tekur þvagræsilyf fyrir er byrjunarskammtur 0,5 mg eða minni. Sjúklingar með kreatinínklerans undir 40 ml/mín. þurfa minni skammta en
aðrir. Skammtastærðir handa börnum: Lyfíð er ekki ætlað börnum. Pakkningar: Töflur 0,5 mg: 30 stk. (þynnupakkað). Töflur 1 mg: 30 stk. (þynnupakkað).
Töflur2,5 mg: 28 stk. (þynnupakkað); 98 stk. (þynnupakkað). Töflur 5 mg: 28 stk. (þynnupakkað); 98 stk. (þynnupakkað). Innihaldsefni: Töflur; C 02 E A 08 It,B.
Hver tafla inniheldur: Cilazaprilum INN 0,5 mg, 1 mg, 2,5 mg eða 5 mg. Tilvísanir: 1) Deget F, Brogden RN. Drugs 1991; 41 (5): 799-820. 2) WhiteWBetal.
Clin Pharmacol Ther 1988; 44: 173-178. 3) Scheeweiss A et al. J Hum Hypertens 1990; 4: 535-539. 4) Clozel JP et al. J Cardiovasc Pharmacol 1992; 19 (Suppl
5): 28-33. 5) Miðað við verð á algengustu dagskömmtum (DDD) skv. skilgreiningu Alþjóða heilbrigðismálastofnunarinnar.