Viðar - 01.01.1937, Side 18

16
VÍSINDI OG HAMINGJA
[Viðar
sem kunnugt er, aðalformælandi þessarar skoðunar í Ev-
rópu. í Asíu var þessi lífsskoðun boðuð af jafnvel ennþá
innilegri sannfæringu 2400 árum áður af Lao-Tze. Ég tel,
að það sé sambland af sannindum og lífslygi í þessari að-
dáun á „náttúrunni", og þess vegna sé nauðsynlegt að
aðgreina þetta tvennt. Hvað er „náttúrlegt“ ? í stórum
dráttum má segja, að það sé það, sem heimspekingurinn
hefir vanizt í bernsku. Lao-Tze er á móti vegum, vögnum
og bátum,*) en þessu hefir hann sennilega ekki kynnzt í
fæðingarþorpi sínu. Hann hefði efalaust engu síður hellt
úr skálum reiði sinnar yfir járnbrautirnar, ef honum
hefði enzt líf til þess að sjá þær. Fatnaður og matreiðsla
er hvorttveggja of fornt til þess að verða fyrir níði þess-
ara náttúrupostula, þótt þeir séu andvígir nýrri tízku í
báðum þessum greinum. Fæðingartálmanir eru álitnar ill-
ar af fólki, sem vel getur þolað einlífi, af því að hið fyrr-
nefnda er nýtízku ofbeldi gagnvart náttúrunni, en hið
síðarnefnda gamalt. Á þann hátt, sem hér hefir verið lýst,
eru þessir „náttúrupostular" sjálfum sér ósamkvæmir og
maður getur freistazt til að líta bara á þá sem eina tegund
af afturhaldsseggjum.
Engu að síður má telja þeim ýmislegt til gildis. Tökum
til að mynda fjörefnin, uppgötvun, sem valdið hefir bylt-
ingu, með því að sýna fram á ágæti „náttúrlegrar“ fæðu.
Það virðist samt svo, að í stað fjörefna geti komið þorska-
lýsi og rafljós, sem er þó vissulega enginn hluti hins
„náttúrlega“ mataræðis. Þetta dæmi sannar ljóslega,
hversu óvænt mein mætti vinna, ef menn í þekkingarleysi
hyrfu að nýju frá náttúrunni. En þegar mönnum hefir
skilizt, í hverju meinsemdin liggur, má jafnan lækna hana
með einhverjum ráðum. Að því er tekur til hins efnislega
umhverfis okkar og efnislegu tækja, sem við höfum til að
þægja þörfum okkar, þá hygg ég, að þessi „náttúru“-kenn-
*) Samskonar fyrirbrigði er næsta vel þekkt úr íslenzku þjóðlífi:
þær viðtökur, sem síminn fékk hér. Þýð,