Viðar - 01.01.1937, Page 148
146 REYKJANESSKÓLI 1934—1937 [Viðar
áhugamálum. Ekkert vekur jafn sanna gleði og óeigin-
gjarnt starf í þágu stærri heildar. Ekkert bindur menn
traustari böndum við einhvern stað, en að vinna honum
eitthvað til nytsemdar, með ráðnum hug.
Öllum kemur saman um, að aðal vandamál þeirra tíma,
sem við lifum á, séu félagslegs eðlis. Einnig eru menn á
einu máli um það, að skólarnir eigi að búa menn undir
lífið, og þá auðvitað gera menn hæfari til þess, að leysa
hin félagslegu vandamál. Um það, hvernig skólarnir geti
orðið þessa megnugir, eru eflaust skiptar skoðanir, en því
fremur er þess full þörf, að gera sér grein fyrir því, í
hvaða átt beri að stefna. Ég hygg, að þegnskaparvinna í
skólum eins og hún hefur verið framkvæmd hér, sé spor
í rétta átt, og enn hefi ég ekki lifað neinn dag, sem mér
hefur virst gefa meiri félagsleg fyrirheit, en „Vordagur
Reykj anesskólans11.
Árangur skólastarfsins.
Eftir Þorstein Jóhannesson.
Það vakti í upphafi fyrir þeim, er stóðu að stofnun
barnaskólans í Reykjanesi, — sem samskóla Reykjar-
fjarðar- og Nauteyrarhrepps, — að koma þar jafnhliða á
fót framhaldskóla fyrir unglinga, svo þeir ættu þess kost,
að njóta á vegum skólans nokkurrar tilsagnar fram yfir
það, sem barnafræðslan veitti. Þeim, sem kunnugir voru
fræðsluháttum þessa héraðs, var það ljóst, að hér var til-
finnanleg vöntun á slíkri fræðslu.
Síðan haustið 1934, er skólinn tók til starfa, hefir því
auk barnafræðslunnar verið starfræktur þar unglinga-
skóli, er staðið hefir yfir um 3ja mánaða skeið á vetri
hverjum. Reynsla þessara ára, sem síðan eru liðin, ber
því einnig ótvírætt vitni, að þessarar starfsemi hafi verið
brýn þörf.