Viðar - 01.01.1937, Síða 153
Viðar]
REYKJANESSKÓLI 1934—1937
151
engin umráð yfir víkinni. En hún mun alltaf minna á sig
víkin sú, og þeir tímar koma, að hún verður virkjuð og
gerð að þeirri heilsulind, sem hún hefur skilyrði til.
Skólinn þarf að verða fullbyggður á næstu árum, og land
hans ræktað og nytjað. Þá má vænta þess, að auðveldara
verði, að nálgast þann árangur, sem skólanum er ætlað
að bera, en nú er mögulegt í þrengslum og við hin ýmsu
óþægindi, er þeim fylgja.
Skólinn, nemendur og fólkið.
Eftir Aðalstein Eiríksson.
Hugtakið skóli bindur í sér tvennt, hið ytra, skólastað-
inn og byggingarnar, hið innra, skólastarfið, þ. e. sam-
starf skólastjórnar, kennara og annars starfsfólks að
íræðslu og' uppeldi nemenda, samlíf nemendanna inn-
byrðis og samhug fólksins um skólastarfið. Það ber að
geta þess, að gengi þessa skóla, það sem af er, byggist
fyrst og fremst á því, að samstarfið milli starfsmanna
hans hefur verið hið ákjósanlegasta. Það er mikil ham-
ingja fyrir skólann, að aldrei hefur um hann staðið styr í
héraðinu. Eins og fram kemur í sögu skólamálsins, þá
verður ljóst, að héraðsskólinn er vaxin upp af nauðsyn,
sem ekki varð á móti staðið. Skilyrði staðarins og þörfin
hafa skapað þennan skóla, en manndómur fólksins, tryggð
nemenda hans og skilningur og víðsýni ráðandi manna,
skapað honum skilyrði til að bæta að nokkru úr brýnustu
þörfinni á fræðslu- og félagsstarfi meðal eldri sem yngri
í héraðinu. Hér skiptast menn ekki í flokka um skólann.
Menn úr öllum flokkum hafa skipað sér fast um hann,
sýnt honum traust og vináttu. í slíku andrúmslofti dafnar
allt og vex, og einmitt undir slíkum skilyrðum getur mað-
ur vænzt þess, að skólarnir skili að nokkru þeim árangri,
sem þeim er ætlað. Ég efast um, að nokkur skóli á land-