Skírnir - 01.01.1866, Síða 22

22
FRJETTIR.
England.
vi8 íra og a<5 þcim er í fyrsta iagi a8 kenna þrifnaSarleysi þjóS-
arinnar, en þeir kafa kaldiS svo á umkótum en síSari ár, a3 öll
alþýSa manna mætti vænta sjer góSs a<3 kí8a, eSur slíkrar
skipunar á lögum og landskag, að kenni mætti mi8a jafnt fram
til velmegunar og allra þjóðarþrifa. Yjer ætlum þeir kafi rjettast,
er segja aS Irum muni það kollara, úr Jpví sem komiS er, a8
kíSa umkótanna í friSi og samkomulagi viE Englendinga, en a8
ná vænlegri kostum me8 kappi og striSi, jió svo vel tækist til;
því fyrir mörgum, er kafa veriS meir en ígildi Ira, kefir þá rekið
að mestum vandanum, er þeir köfSu sniSiS af sjer köndin meS
sverSunum og sigurinn var fenginn'.
J>aS má meS sanni segja um Englendinga, aS víSa standi
fje þcirra fótum, Jví svo mörg og mikil lönd, full af allskáttar
gæSum og gnægtum, er lúta valdi Jeirra í öllum álfum keims,
þá má svo kalla þau í einu lagi, aS þau sje Jþeirra sjerlegt yrki-
svæSi, Jar sem þeir keyja sjer arS og gróSa um leiS og þeir
segjast efla kagsældir og menning JjóSanna. ASalstjórn svo mikils
ríkis kefir Jpví í mörg korn aS Hta, og þó Englendingar kafi
kvervetna í landaeignum sínum og nýlendum sett lög og stjórn
meS miklu frelsi, vilja þeir þó eigi aS neitt gangi undan og eru
*) X>að hefir sagt danskur maður, cr ferðaðist á Irlandi i sumar, að sjer
hafi eigi litizt sigurvænlega á Ira, ef þeir færi í þau slórra:ði, er þá
var mest um talað. Fiilkið hefði að visu talað geyst og haturslega um
„kúgara” sína, en það hefði þó verið auðsjeð, að allir voru i rauninni
býsna smeikir fyrir Englendingum. Hann sagðist hafa sjeð lögvörzlu-
liðið í Dýflinni færa bandingja í dýflissur um torg, troðfull af mönnurn,
er mændu með döpru bragði og kveinsárir eptir þeim er höndlaðir voru
— margir hverir eplir vinum og vandamönnum —, en engum varð
vikið hendi til að gjöra ncilt, er áræji var f. Hann heldur að hjer
hafi komið huglcysi til, cn varla hitt, að lýðnuin hafi verið stýrt af
kænari mönnum, er ætli að bíða styrks og aðfara frá Vesturheiini.
jjó cr það víst, að Feníar á írlandi setja helzt traust sitt lil Bandaríkj-
anna, og áður en málið var tekið frá uIrish People", var viðkvæði þess
jafnan, að þaðan myndi koma her manns á skipum, þau myndi sjálf
komast í stríð við Englendinga bráðar en nokkurn varði, og s. frv.
Einn af fyrirliðum Fenía, cr O’Donnel er ncfndur, var dæmdur til
vinnu í betrunarhúsi í 10 ár. Jjegar hann heyrði dóminn, mælti hann:
„já! áður en þau eru liðin munu höfð skipti á bandingjum.”