Skírnir - 01.01.1866, Síða 30

30
FRJETTIH.
England.
Ijettis í útsvari, um hjeraSadóma, a8 J>anga8 megi sækjafleiri mál
en títt hefir veriS, um eina dómstofu fyrir alla Lundúnaborg, ný
tilskipun um varShöld og ný lög um verzlunar fjelög, jpar sem
svo segir fyrir, aS menn megi skjóta inn fje til ágóSa, álíka og
lánsfje, en vera j>ó án ábyrgSar ef í þrot sækir. Af fleira erfram >
gekk má enn nefna lög, er leyfa nýlendum að kosta sjer herskip
til landvarna. Af jpessu sjest, a5 aSalmálin, er flokkum deila á
Englandi, bí<5a enn úrslita, en ekkert jpykir j>ó meira skipta, en
jpingskapabreytingin, og munu þeir ætla sjer yfirlyktir jpess máls,
er nú hafa tekiS viS Jnngsetu. Whiggar liöf'Su alstaSar lík um-
mæli um jpa& viS kosningarnar, a8 jpeir myndi nú svo fylgja á
eptir aS fram gengi. Kosningar fóru fram í júlímánuSi og voru
sóttar meS miklu kappi af hvorumtveggju, sem vant er1. þaS mun
1) Margt var sagt af hávaða og rimmum á kjörfundunum i sumar eð var, og }>ó
surnum kunni að }>ykja lýsingar jressara funda ýkjulegar t skáldsögum
enskra skálda (t. d. Charles Dickens), þá eru J>ær {>ö ekki kringilegri
en surnar sögurnar í sutnar. Fyrst cr aðfanga og atfara tími kosning-
ardaga, J>á er hvorulvcggju safna liði og erindrekar telja um lyrir
mönnum, veiða þá, stefna þeim saman og kenna j>eim ýms brögð til
að yfirbuga mtítstöðuflokkinn. þá er jafnan sukk og sveimur á veit-
ingarstöðum eða í drykkjar- og ölbúðum, þvi hressingarnar munu vera
það minnsta, sem þeir ætlast til, er liði heita. En á kjördcginum
sjálfum tekur þö yfir, þar sem í kapp slær með aðalflokkunum; óhljóð,
hrindingar og riðlagangur er það minnsta, sem þá má við búast. Á
stöku slöðum sló í steinkast og barningar, og hlutust af því dráp og
örkuml. Víðast hvar var þó valið til ákasta eitthvað, cr hvorki varð
til meins eða skeinu, svo sem fúlegg, dauðar kanínur eða þesshattar,
og einkum hæft til þeirra, er buðu sig fratn, eða til mtítmælenda þeirra.
Á einum stað varð þingmannsefnið svo riðinn sóti og sortu, er hann
gekk í gegnum þyrpinguna að ræðupallinum, að mönnum þótti hann
líkastur blámanni er hann var kominn upp og hóf ræðu sína. þá var og
við brugðið óþvegnu orðavali sumra, er við áttust um kosningar. í
Sheffield bauð sig fram móti 'Roebuck málaflutningsmaður, Forster að
nafni. Hann las það um Roebuck í brívlyrðum, að enginn mundi
ætla í honum neina taug ærlega; kvað hann hafa þegið mútur af stjórn
Austurríkis og eitt kveld tekið á móti þúsund pundum sterlinga af Pal-
merston lávarði, en sleppt I móti drengskap sínum og sannfæring. Hann
kom nú reyndar ekki að köldum kolunum, því jloebuck sagði, að þessi
lagasnápur hefði fyrir löngu drukkið frá sjer vilið, cn hið versta væri,