Skírnir - 01.01.1866, Síða 182

182
FRJETTIK.
Yiðbœtir.
umræSu. Tórýmenn þykjast hafa sigurinn í höndum sjer, og hafa
þegar deilt me<5 sjer sætum í ráSaneytinu. ForsætiS ætla þeir
Stanley lávaríii. Fari svo sem þeir ætla, verSur jjessu mikla
máli aS fresta enn nokkurn tíma, en J>á er undir komiS, aS Tórý-
menn nái að halda svo lengi völdunum, sem J>eir mundu kjósa. —
Prússar og Austurríkismenn standa nú vopnhúnir hvorir mót
öSrum, en eru aS skrifast á um, hvernig J>eir geti firrzt svo mikil
vandræSi, aS hleypa öllu þýzkalandi í ófriðarbendu. „ViS verSum
aS dreifa liSsafnaSinum", segja livorutveggju. En hvorir eiga
J>á aS byrja? „J>eir sem fyrst tóku a<5 safna“, segir Bismarck,
„en vjer höfum aS eins viljaS hera hönd fyrir böfuSoss; og þegar
vjer höfum fulla vissu fyrir aS JiS hafiS snúiS aptur herdeildunum
og lagt niSur öil ófriSarráS, munum vjer gera slíkt eS sama“.
Austurríkismenn hafa ekki lofaS neinu áreiSanlegu aS svo stöddu,
en þykjast nú vera vant viS komnir, er Italir eru aS húast til
stríSs, og aS J>ví sögur segja, eptir samkomulagi viS Prússa. Bis-
marck hefir fundiS upp á nýju ráSi, og kallar J>aS eitt falliS til aS
afst.ýra styrjöld. Hann hefir stungiS upp á aS kveSja þjóSkjörna
fulltrúa á allsherjarþing í FrakkafurSu og láta þaS skapa um
endurskipan alls samhandsins og skera úr öllum misklíSamálunum.
þingiS hefir eigi þoraS annaS en taka uppástunguna til álita, og
er nú veriS aS bræSa hana í nefnd, en enginn efast um aS henni
verSi vísaS aptur viS atkvæSagreiSsluna. MiSríkin halda kapp-
samlega á herhúnaSi, og halda allir aS flest þeirra og hinna minni
ríkja muni fylgja Austurríki, ef til stórræSa kemur. Sumir halda,
aS Prússum verSi þaS fyrst til, ef uppástungan verSur felld, aS
segjast úr sambandinu og draga þau meS sjer af norSurríkjunum,
er vilja fylgja þeim eSa þora eigi annaS. þá er og talaS um aS
Frakkakeisari ieggi sig mjög fram um aS stilla til friSar meS Ítalíu
og Austurríki, en hinu mun hann fylgja um leiS, aS Feneyjalandi
verSi sleppt viS Itali. Keisarinn elur jafnan á friSarmálunum, en
mörgum er þó grunur á um ráS hans, ef þýzku stórveldunum
lendir saman og ítalir bendla sig í styrjöldina. — Fundurinn í
Parísarborg hefir eigi enn komizt á neina niSurstöSu um Dunár-
löndin, eSa um þaS, hvern setja skuli til stjórnar, en þaSan hafa
borizt róstufregnir, því einn flokkuriun vill aSskilnaS landanna.