Norðurljósið - 01.01.1969, Blaðsíða 39
NORÐURLJÓSIÐ
39
mína, og réði mér ekki lengur sjálfur, þótt ég skildi það ekki þá.
Þar að auki var ég „verði keyptur“. (1. Kor. 6. 20.)
Eg hefi ritað þessa frásögn af trúlofun minni og slitum hennar,
ef það mætti verða einhverjum trúuðum ungling, pilti eða stúlku,
til nokkurs gagns á ævibrautinni. „Hlífði ég mér eigi við að boða
yður og kenna allt, sem að gagni mætti verða,“ sagði Páll posluli
við öldungana frá Efesus, er þeir komu til að kveðja hann. (Post.
20. 21.)
Það ætti að vera sérhverjum trúuðum unglingi algerlega ljóst,
að Guð vill ekki hjónabönd með trúuðum og vantrúuðum. Guð vill
blessa börnin sín og veita þeim allar beztu gjafir sínar, sem honum
mega verða til dýrðar, en þeim til blessunar hér í heimi. Hjóna-
bandið er ein af þessum dásamlegu gjöfum Guðs til mannanna.
Trúað heimili, þar sem hjónin eru samhent um að vilja þóknast
Guði og leita dýrðar hans í hvívetna, er gróðurreitur alls hins bezta,
sem til er og finnst í mannlegu lífi hér á jörðu, hvað sem líður ytri
efnum og kringumstæðum. Til að höndla þetta hnoss, sé það áætlun
Guðs með líf hvers eintaklings, er noikkuð mikið leggjandi í sölurn-
ar. „Ég heiðra þá, sem mig heiðra,“ segir Drottinn. Sá, sem vill
heiðra Drottin í þessum viðkvæmu vandamáium lífsins, mun finna
það síðar, að hann er ekki gleymdur af Guði.
7. Á Vífilsstöðum.
Eftir komu mína til Reykjavíkur átti ég 'kost á, að húa þó nokkra
nemendur undir inntökupróf í 2. bekk kennaraskólans. Ég vissi,
hvaða kröfur hver kennari gerði og hvernig átti að mæta þeim.
Þetta var mjög ánægjulegt starf. En áður en ég tókst það á hendur,
hitti ég Sigurð Magnússon, yfirlækni á Vífilsstöðum. Hann rann-
sakaði mig nákvæmlega og tilkynnti mér, að ég væri með berkla-
bletti á þremur stöðum í lungunum. Hann skildi, hve velkoinin þessi
haustkennsla var mér og sagði, að hann skyldi láta rúm bíða eftir
mér, þangað lil ég gæti komið.
Ég hélt svo til „hvíta hússins,“ fyrsta dag vetrar. Kaus ég að ganga
þangað, og þótti sumum sjúklingum, að varla væri ég mikið veikur,
enda var það ekki, og minntust þeir á mann, sem komið hafði í hæl-
ið norðan úr Skagafirði og gengið alla leiðina.