Norðurljósið - 01.01.1969, Blaðsíða 151
NORÐURLJÓSIÐ
151
Dag nokkurn kom hún með þrjá trékrossa með sér og
sagði börnunum frá dauða Jesú á krossinum. „Jesús var
negldur á svona kross eins og þennan,“ sagði hún um leið
og hún sýndi þeim trékrossana. Hún sagði frá, að naglar
voru reknir gegn um hendur hans og fætur. Hún sagði: „Ef
Jesús hefði ekki dáið fyrir okkur, gætum við ekki frelsazt
og komið í fallega heimilið, sem hann hefir undirbúið handa
okkur á himnum.
Hún skýrði fyrir þeim, að Jesús dó til að frelsa okkur,
og að blóði hans var úthellt, til þess að syndir okkar yrðu
fyrirgefnar og hreinsaðar á brott. „Þegar við syndgum,“
sagði Florentine, „er Guð ekki glaður yfir okkur. En hann
vill fyrirgefa okkur og gera hjörtu okkar hrein eins og
• ' 66
snjo.
„Hvað er þá synd?“ spurði einn af drengjunum. „Og hvað
er það, sem við gerum, sem Guði líkar ekki?“ „Að stela,
Ijúga og hafa af öðrum er synd, og það er líka margt annað,
sem er synd.“
Börnin horfðu undrandi hvert á annað. Höfðu þau ekki
öll gert þetta og hryggt hinn mikla Guð, sem skapað hafði
himin og jörð? Þetta var mjög sorglegt. „Hvað eigum við
þá að gera?“ spurðu þau. „Þið eigið að játa syndir ykkar
og biðja Guð að fyrirgefa þær vegna Jesú.“
Solito og hvert barnið á fætur öðru játaði syndir sínar,
og þau gengu glöð á burtu, af því að Jesú hafði fyrirgefið
þeim syndir þeirra.
Fljótt fóru börnin að sjá, að synd og vonzka var eitthvað
hræðilegt. Og Solito gladdist, því að öll fjölskyldan heyrði
góðu fréttirnar frá henni og sá líka breytinguna dásamlegu,
sem varð á breytni hennar. Frá þeim degi varð hún stiiðugt
mildari, vingjarnlegri og kærleiksríkari. Guð gladdist yfir
henni, því að hún hafði valið sér að heyra Jesú til og þjóna
honum.
Nokkru seinna varð Solito skyndilega mikið veik. Hvað
var að henni? Enginn vissi það. Þegar Florentine og hitt