Norðurljósið - 01.01.1969, Blaðsíða 182
182
NORÐURLJ ÓSIÐ
Ég lærði meir og meir um fagnaðarerindið. Ég spurði margra
spurninga. Hinir kristnu sýndu mér alltaf svörin í biblíunni. Fernt
mjög mikilvægt fór ég að skilja.
1. Allir menn eru syndarar. Trúarbrögð eða þjóðerni gera þar
engan mismun. í biblíu minni las ég Rómverjabréfið 3. 23. (Allir
bafa syndgað og skortir Guðs dýrð.)
2. Drottinn Jesús kom til að leita hinna týndu. Allt fólkið í heim-
inum þarf að frelsast. Drottinn Jesús kom í heiminn til að frelsa alla
menn. (1. Tím. 1. 15.)
3. Til er aðeins einn Guð. Drottinn Jesús er sonur hans. Guð vill,
að allir menn verði hólpnir. (1. Tím. 2. 4.)
4. Drottinn Jesús er hinn eini, sem getur fyrirgefið syndir, af því
að hann dó fyrir okkur á krossinum. Hann dó í staðinn fyrir okk-
ur. Hann er lifandi nú, af því að hann reis upp frá dauðum.
Skyndilega varð mér ljóst, að ég þurfti að frelsast. Ég sá, að
hjálpræðið fæst aðeins vegna trúar á Drottin Jesúm Krist. Ég setti
traust mitt á hann. Ég játaði synd mína. Einungis vegna hans fékk
ég fyrirgefning synda. Hvílík gleði og friður fyllti hjarta mitt. Leit
minni var lokið. (Úr „From Other Lands“.)
VANRÆKT ÞJÓNUSTA?
í erindi mínu, er fjallar um ofnautn áfengis, spurði ég í lokin,
hver vildi skrifa og bjóða fram þátttöku sína í þeirri þjónustu: Að
biðja fyrir vínsjúku fólki.
Ég fékk ekkert bréf, ekkert tilboð um hjálp.
En ég fékk bréf, þar sem ég var beðinn um fyrirbæn. Slíkt hefir
komið fyrir áður. Ég hefi reynt að verða við slíkum beiðnum. En
fyrirheitið er: „Ef tveir af yður verða sammála á jörðinni, mun
þeim veitast af Föður mínum, sem er í himnunum, sérhver sá hlut-
ur, sem þeir kunna að biðja um.“ (Matt. 18. 19.) Hér er gildi sam-
bænar lýst.
Nú spyr ég aftur: „Er ekki einhver, sem vill skrifa mér og bjóða
fram hjálp sína, eða gera það munnlega, og það sem fyrst?
S. G. J.