Norðurljósið - 01.01.1969, Blaðsíða 44
44
NORÐURLJ ÓSIÐ
AÐEINS HANDA GÓÐU FÓLKI
Utvarpserindi eftir ritstjórann.
Á að gizka 30 til 40 ár eru liðin, síðan bók var gefin út í Bret-
landi, sem vakti mikla athygli. Ovanalegt var nafn hennar, því að
hún hét: „For Sinners Only,“ Aðeins handa syndurum. Bókin var
rifin út, því að allir vildu vita, hvers konar hók það væri, sem ætluð
væri syndurum, en ekki góðu fólki. Einn vinur minn, sem hlustað
hefir á útvarpserindi mín, sagði við mig, að eiginlega talaði ég
alltaf til syndara, en ekkert til góða fólksins. Við íhugun sá ég, að
þetta var satt, og hér með vil ég bæta úr þessari yfirsjón minni.
Einu gildir, hvora bókina við lesum: biblíuna eða mannlífið
umhverfis okkur. Mjög víða mætum við í þeim báðum góðu fól'ki,
grandvöru fólki og heiðarlegu, sem ekki vill vamm sitt vita. Það
vandar uppeldi barna sinna eftir beztu getu. Það greiðir öll sín
gjöld og skuldir refjalaust. I óreglu eða ólifnaði tekur það engan
þátt, er sómafólk í alla staði.
Stikla verður á stóru, ef nefna skal nokkra góða menn, er biblían
segir frá. Ef við lesum hana alla frá upphafi til enda, og það ætti
hver maður að gera, ekki einu sinni, heldur oft, þá mætum við t. d.
honum Jósef, sem við munum öll þekkja úr biblíusögunum. Hann
var frábær að mannkostum. Hið eina, sem mætti finna að honum,
var það, að á ungum aldri bar hann föður sínum illan orðróm um
bræður sína.
Við lesum líka um Daníel, hertekna sveininn, sem fluttur var til
Babel frá landi sínu og kjörinn þar til að ganga í þjónustu konungs-
ins, sem ákvað honum mat og dryikk frá sjálfs sín borði. En þeirrar
fæðu gat Daníel ekki neytt með góðri samvizku vegna lögmáls feðra
sinna, er Guð hafði gefið þeim. Guði vildi hann hlýða, hvað sem
það kostaði. Þess vegna stóð Guð með honum, bjargaði honum úr
hverjum vanda, gaf honum langa lífdaga og starfsöm ár. Hann gaf
honum líka sýnir, er í stórum dráttum sögðu fyrirfram sögu nokk-
urra konungsríkja, og það allt fram á þann tíma, sem við lifum á.
Á öllum ferli Daníels finnst hvergi nokkurt lýti. Hann þjónaði Guði
fyrst og fremst af mestu trúmennsku. Þess vegna gat hann þjónað
konungum sínum og gegnt æðstu embættum af sömu trúmennsku.