Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Qupperneq 52

53
riðinn við þá falsbrjefagjörð. Prestur nokkur, Páll
Brandsson, bar það fram 1577, þá hálfníræður, að
Jón lögmaður Jónsson mundi hafa skráð upp á sig
og innsiglað mörg gjörningsbrjef, er hann hefði eigi
fengið að sjá nje heyra og vissi eigi, hvað innihjeldu.
Þegar Þorleifur Grímsson á Möðruvöllum dó, kom
fram brjef fyrir því, að Þorleifur hefði getíð Hall-
dóru dóttur sinni, konu Ara lögmanns, Möðruvelli.
Fyrir þvi kallaði Staðarhóls Páll eptir Möðruvöllum,
þvi að hann átti Helgu dóttur Ara og Halldóru. Eu
aldrei hafði Þorleifur kannazt við þá gjöf. Sagt er,
að Guðbrandur biskup hatí látið 12 presta dæma
Jón nokkurn Magnússon frá prestskap fyrir fals-
brjefagjörð upp á 5 menn 1 Fljótum og sýnir þessi
dómur, ef rjett er frá skýrt, að eigi voru prestar
heldur lausir við slíkar illar og ósæmilegar til-
tektir.
Margt mætti fleira segja af miöur góðu siðferði
manna á þessum tímum, svo sem deilum út úr örf-
um, og aö menn tóku undir sig eigur og óðul ann-
ara án dóms og laga, því að um það láta lögmenn
ganga 12 manna dóm á alþiugi, liverju þeir menn
skulu sekir, er slíkt gjöri. Þá eru og dómar um
áflog og riskingar, og Ijet Guðbrandur biskup jafn-
vel samþykkja það á prestastefnu 1575, að ef prest-
ur ber á leikmanni, skyldi hann missa embætti
þangað til hann hefði bætt fyrir sig. Virðist það
raunar engin furða, þótt mönnum þá væri laus
hendin, því að margir voru drykkfelldir og eigi síð-
ur heldri mennirnir en alþýðan. Árni prestur Arn-
þórsson, í Hítardal, einn með helztu klerkum lands-
ins á sinni tið, datt drukkinn í læk 1561 og drukkn-
aði. Þá getur Espólín þess, að prestur nokkur,
Greipur að nafni, hafi nálægt 1570 dáið af ofdrykkju.