Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Qupperneq 56

56
Iáts, voru sektir ærið háar, og það svo, að nú á tínr-
um myndi slíkt sektargjald gjöra margan nálega
fjelausan. Getið er á þessu tímabili um Þorstein
nokkurn, er sló mann á sunnudegi höfuðhögg. Fyrir
þetta varð hann að gjalda manninum i sektarfje 1 */»
hndr., konungi 4 merkur og 6 aura í helgidagsbrot^
og mundi þetta allt nú nema nokkuð á þriðja hundr-
að króna. Fyrir hrossakjötsát var dæmd þriggja
marka sekt og húðlát eða stórhýðing að auki. Kvenn-
manni, sem vistazt hafði hjá tveim mönnumr
var dæmd hýðing og að gjalda þeim, er hún ekki
gat unnið hjá, jafn mikið og hún átti að fá hjá hon-
um í vinnuhjúaskyldu. Manni, sem eigi hafði goldið
preststíund um tvö ár, var dæmd niu marka sekt
og auk þess að gjalda tíundina, en það er yfir 200
kr. útlát. Fyrir helgidagsbrot urðu menn að gjalda
ýmist 6 aura eða 12 aura, eptir því hversu dagur-
inn var helgur, en það er nálægt 20 eða 40 kr.
eptir peningaverði nú á timum. Hið sama varð að
gjalda, ef menn hjeldu helga þá daga katólsku
kirkjunnar, er bannað var i hinum nýja sið. Oddur
prestur, sonur Þorsteins Guðmundssonar, er var sein-
asti maður Þórunnar á Grund, hafði komizt yfir
Arnfríði Torfadóttur, systur konu sinnar, á ómaga-
aldri, og, að því er menn ætluðu, með göldrum.
Þetta kærði faðir hennar fyrir Knúti Steinssyni höf-
uðsmanni. Bauð hann þá Oddi Gottskálkssyni lög-
manni að láta dæma málið. Nefndi hann þá 12'
menn í dóm að Spjaldhaga 1 Eyjafirði 1554 Dæmdu
þeir að skera skyldi bæði eyru af sjera Oddi, ef
hann eigi gyldi ráðspjöll. Auk þess skyldi hann og
gjalda 20 hndr., en það er um 1200 kr. Hanu
skyldi og útlægur af fjórðungi og missa aðra hönd-
ina. En höfuðsmaður sýndi á honum meiri miskunu