Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Page 99
99
áður en þess var neytt. Þessi siður hjelzt sumstaðar
lengi eptir siðbótina. Á Englandi hjelzt hann frarn
á 17. öld. Palladius biskup bannar í vísitazíubók
sinni (1553), að brúðkaupssöfnuðurinn »eti og drekki
í kirkjunni*1.
Brúðkaupsveizlur voru opt mjög fjölmennar f
fyrri daga, þá er auðugir menn og höfðingjar átiu
í hlut, og stóðu í þrjá og fjóra daga, og stundum
lengur. Vjer vitum nú nokkurn veginn greinilega,
hvernig brúðkaupum og brúðkaupssiðum var háttað
hjer á landi á 16. og 17. öld, því að til eru nokkrar
minna-forsagnir og brúðkaupssiðabækur fráþeim tima.
í safni Árna Magnússonar 685 4o. er brot af minna-
forsögnum á skinni, er varla er yngra en írá því
um 1500, og eru það elztu minna-forsagnir, sem til
eru. Þessum forsögnum fylgir eigi nein lýsing á
brúðkaupssiðum, eða hvernig minnin fara fram. —
Afskript af þessu broti er í safni J. Sig. 406 4o. með
hendi Jóns Sigurðssonar. Auk þessa eru til nokkrar
brúðkaupssiðabækur og minna-forsagnir, svo sem í
safni J. Sig. 120 8vo. og Lbs. 91 8vo.; er það all-
rækileg lýsing á brúðkaupssiðum, »hvernig fyrri
menn hjer á landi hafa haldið hátt og skikk í sin-
um hjónabandsveizlum* osfrv...... »Skrifað eptir
gamalli siðabók norðlenzkri, og heyrir kverið til
Hallgrími Jónssyni Thorlacio2, að Berunesi í Múla-
þingi. Anno 1705«. Eg hefi einna mest notað þessa
bók við lýsinguna á brúðkaupssiðunum sjálfum. —
Sumt í henni sýnist vera all-gamalt, en sumar
1) Troels Lund: Bryllup, 86. bls.
2) Hallgrimur þessi var sonur Jóns sýslumanns Þorláks-
sonar; hann var um tima skólameistari á Hólum, og seinna
sýslumaður í Múlaþingi (d. 1734).
7*