Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Page 137
137
að allir sje glaðir og guðvelkomnir. Sitjið í guðs
frið«.
Eptir þetta er brúðkaupinu sjálfu lokið, en þá
tekur við eptirdrykkjan eða »slœmurinn«, það sem
eptir er af kveldinu og morguninn eptir, I eptir-
drykkjunní fór margt fram all merkilegt. Næst eptir
að brúðkaupinu var sagt upp, var drukkin »bónda-
sJcál« eða »bóndaskál og húsfreyju«. Siðamaður flutti
þá all-langa ræðu, og gaf brúðgumanum bóndanafn
en brúðinni húsfreyjunafn. Eptir það mátti eigi
nefna þau annað en >bónda« og »húsfreyju« (eða
y>hústrú«.). Stundum sýnist bóndaskál hafa verið
drukkin, áður en brúðkaupinu var sagt upp, en hitt
var þó án efa tiðast, og svo er fyrir mælt í brúð-
kaupssiðabókinni í lbs. 91 8vo.
Morguninn eptir var etinn »frúkostur« og hlýtt
morgunsöng í kirkjunni, áður en boðsmenn fóru burt.
Það er eigi auðvelt að sjá, hvort morgunsöngurinn
heflr verið á undan »frúkostinum« eða á eptir; það
sýnist helzt svo, sem á ýmsu hafl oltið um það. —
Þó mun það hafa verið eldra og upphaflegra, að
morgunsöngurinn væri á eptir »frúkostinum«, til
þess að samkoman endaði með guðsþjónustugerð í
kirkjunni, svo sem hún hafði byrjað. Meðan setið
var að »frúkosti«, var borinn inn »vítabolli« og
drukkinn »vítabikar«. Þann bikar áttu menn að
drekka til að bæta fyrir allar yfirsjónir sínar í veizl-
unni. Siðamaður mælir fyrir vítabikar, og fylgir
þar með söngur, vers og slæmur. Síðan er maður
fenginn til að færa hverjum einstökum boðsmanni
bikar víns, og skal hann þá syngja eða mæla fram
vfsu, um leið og hann fær honum bikarinn, en í
vísunni er honum brugðið um einhverja yfirsjón, er
honum hafi orðið í veizlunni; skal hann svo taka