Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Page 179

179
skaðar lítið í samanlsurði við það, sem er óskemtilegt, þvf
liitt fíkjast þó allir í að lesa, og þá er mikið unnið. En
verst þótti mjer, þegar jeg fór að lesa betur niður í kjölinn,.
og sá, að þú ætlar að framhalda þessu í Fjölni kannske í
nokkur ár. Jeg fjekk ekki Fjölnir fyr en í október, og
hafði þangað til undir höndum einungis fyrstu tvö örkin,.
sem þú sendir mjer í vor, hvar niSurlagiS vantar, og hafði
því ekki gætt, um það leyti jeg skrifaöi ykkur í haust, að
biðja ykkur að láta lenda við þetta nú að sinni.---------Jeg
veit þjer þykir þátturinn eiga að vera í Fjölni, en hvers.
vegna skyldum við, vinur! vinna það fyrir að láta hann
steypa fyrirtæki okkar, og ekki heldur laga okkur eptir
kringumstæSunum, svo við fáum meiru til leiðar komið?--------
Eu svo jeg gjöri ykkur ekki á móti, að meina ykkur að láta
í Fjölni það [sem] þið viljið------er mjer hitt nær skapi
(sem ekki þarf að hagga vináttu okkar í neinu) að ganga
út, af því jeg get ekki vegna fjarlægðar fengiö bókina eins
og jeg veit, að hún þarf og á að vera, til þess að ná sínum
tilgangi, en þið hafið ekki tök á að koma því í lag. Mjer
hefir hvorugur þessara árganga líkaö og þegar jeg get ekki
sjálfur forsvarað hana og verð að játa, að almenningur hafi
rjett að mæla, hvernig á jeg þá að slægjast til að vera í
henni, fyrir utan það, sem jeg líka tek af skaða, sem ekki
þurfti að vera. Mjer er ekki vorkunn að gefa út svo sem
4—5 arkir á ári [fyrir] það, sem jeg helzt þarf að tala, og
treysti jeg mjer bæði að verða af því skaðlaus og gjöra með
því nokkurt gagn fyrir nútímann og líka Litteraturen. En
aldrei skal jeg fyrir það gjörast ykkar mótstöðumaður, nje
heldur ganga í flokk þeirra hjerna, sem óskaS hafa, [að] jeg
sfcofnaði rit með sjer, því getum við fjelagar ekki erfiðað f
einum anda og einum tilgangi, þá er engin von, [að] jeg geti
það með hinum þverkálfunum, sem vantar vitið og alt, sem
á þarf að halda.-------
Heyrt hefi jeg sagt, að sjera Ólafur [Indriðason] hafi
barmað sjer yfir því, [að] þið hafið breytt hjá sjer,
[o: í »brjefinu frá Austfjörðum« í 2. árgangi] og þó að jeg
hafi raunina á sjálfum mjer með það, að það er ætíð
12*