Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Qupperneq 188

188
hvað til þess heyri [að Fjölnir verði útgengilegt rit], þá er
ekki annars úrkostur fyrir mjer, en [að] láta ykkur reyna
sjálfa, hversu ykkar ráð gefast og eiga engan hJut framar í því,
hvað þið hafizt að í þeim efnum. Mjer hefir aldrei dugað'
tómt orðaskrum og sjervizku eintrjáningur, og ekki er vork-
unarlaust, þó mjer verði þungt í skapi, að sjá fyrirætlanir
mínar stranda á ykkur, sem jeg hugði yrðuð mjer að mestu
liði. Árin eru ekki mörg, sem maður hefir vitið, heilsuna.
og tækifærið til að gjöra eitthvað þarft, og tímarnir, sem
okkur auðnast að vera í Höfn, eru raunar dyrmætustu tím-
amir, sem við lifum, og jeg á bágt með að vita þeim sóað
mjög gálauslega. Jeg vildi núna fyrst um sinn gefa, jeg;
vil tiltaka 5 dali, fyrir hvem dag, sem jeg mætti vera þar,
og það er gremjulegt fyrir mig, að geta ekki haft not af
ykkur til neins af því, sem jeg vildi aðhafast, og þarf ann-
ára liðsinnis til. — Þú segir,' að jeg hafi hlaupið yfir alt á
hundavaði um Fjölni; jeg hugði þó hitt, að jeg hefði talað
alt, sem þurfti, og full-skiljanlega, en því gat jeg ekki um,
hvaöa nöfn standa skyldu á titilblaði [4. árg.] Fjölnis, að jeg
ætlaði að láta ykkur ráða af, hvað ykkur litist í því efni;
jeg fyrir mitt leyti hafði ekkert á móti að standa framan
við árgang ykkar, nje heldur, að þið stæðuð eins framan við
minn, þó hver hefði sitt forlag; forlagið var sök á milli okkar,
og kom ekki lesendunum við.--------------
XII.
[Til Jónnsar}. Breiðabólatab 25. marz 1840.
Elskulegi Jónas minn! Hannes [Steingrímsson Johnsen]'
segir mjer nú, að þú liggir og sjert lengi búinn að vera
veikur; þykir mjer það slæm saga og gríp því til pennans í
einhverju ráðaleysi, þó jeg ekki viti, hvað jeg eigi við hann
að gjöra, því jeg kann ekki að skrifa recept; en jeg man
þó til þess, að hinu leytinu, að þú gafst mjer margar góðar
hugganir, þegar jeg hugði sjálfur, að jeg ætti ekki rjett
langt eptir, og er nú því miður, að jeg get ekki borgað
þjer þær í sömu mynt, allra sízt meðan mjer er ekki tjáð
frá, hvað að þjer gangi eða hvað mikil brögð eru að ófrísk