Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1939, Page 53

Eimreiðin - 01.07.1939, Page 53
eimreiðin LITLI STÆRÐFRÆÐINGURINN 285 vitsmunalegra röksemda, þegar bæði börnin komu hlaupandi inn í stofuna, Guido á undan og Robin litli másandi á eftir. Guido nam staðar fyrir framan grammófóninn og stóð þar hreyfingarlaus og hlustaði. Ljós, blágrá augun þöndust nt. Hann greip með þumalfingri og vísifingri hægri handar í neðri vörina og kipti i öðru hvoru — kækur, sem ég hafði oft séð hjá honum áður. Hann hlaut að hafa andað djúpt að sér, því að ég tók eftir, að þegar hann hafði hlustað í nokkr- nr sekúndur, andaði hann snögt frá sér og að sér að nýju. Andartak leit hann á mig — með spyrjandi, undrunarbland- inni hrifningu — svo hló hann stuttum hlátri, sem endaði í oinskonar skjálfandi snökti, og svo snéri hann sér aftur að nflgjafa þessara óskiljanlegu tóna. Robin hermdi nákvæm- lega eftir eldri félaga sínum, stilti sér upp fyrir framan grammófóninn, í nákvæmlega sömu stellingum og horfði öðru hvoru á G,uido, til þess að vera viss um að gleyma engu, ekki einu sinni að kippa í vörina á réttan hátt. En eftir eina oiínútu var hann orðinn leiður á því. >.Hermenn,“ sagði hann og snéri sér að mér, „ég vil fá her- Rienn. Eins og í London." Hann mundi eftir því, þegar hann hafði fengið að þramma fram og aftur um stofuna eftir sterku hljóðfalli danslaganna. Ég lagði fingurna á munninn. „Á eftir,“ hvíslaði ég. Robin tókst að þegja og standa kyr í svo sem tuttugu sek- úndur. Svo greip hann í handlegginn á Guido og kallaði: -»Vieni, Guido! Hermenn. Soldati. Vieni ginocare soldati."1) Þá sá ég Guido missa þolinmæðina í fyrsta skifti. ,,Vai!“2) hvíslaði hann reiðilega, sló á krepta hönd Robins og hrinti honum hranalega frá sér. Svo hallaði hann sér enn nær fón- hium, eins og hann vildi vinna upp aftur það sem hann hafði farið á mis við, þegar Robin ónáðaði hann, með því að hlusta tnn fjálglegar. Robin horfði undrandi á hann. Annað eins og þetta hafði aldrei skeð fyr. Svo fór hann að gráta og kom lil mín, til að )eita huggunar. Þegar lagið var búið og hugur Guidos leystur úr álögum, I) Komdu að leika hermenn; 2) Farðul
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.