Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1939, Page 55

Eimreiðin - 01.07.1939, Page 55
eimreiðin LITLI STÆRÐFRÆÐINGURINN 287 Eftir hádegið, þegar Robin var lagstur til svefns, kom Guido aftur. „Má ég nú hlusta?“ spurði hann. Og í klukkutíma sat hann fyrir framan grammófóninn, hallaði undir flatt og hlust- uði á meðan ég spilaði hverja plötuna á fætur annari. Upp frá því kom hann á sama tíma í hverjum degi. Hann þekti brátt allar plötur mínar, sum lögin kærði hann sig um, eu önnur ekki, og hann bað um þau, sem hann helzt vildi heyra, með því að raula aðal-„themað“ úr þeim. »>Þetta líkar mér ekki,“ sagði hann um Till Eulenspiegel eftir Strauss. „Það er svipað því sem við syngjum heima. Ekki alveg eins þó. En samt einhvernveginn — næstum eins. Skiljig þið ?“ Hann leit á okkur vandræðalegur og biðjandi, eins og hann væri að biðja okkur að skilja, við hvað hann ætti, svo að hann gæti komist hjá frekari skýringum. Við kinkuðum kolli. Guido hélt áfram: „Og svo er eins og end- lriun komi ekki í beinu framhaldi af byrjununni. Það er ekki eins og það sem þér spiluðuð fyrst.“ Hann raulaði stutt stef Ur U-moll-konsertinum eftir Bach. >»Það er ekki eins og ef sagt er: Öllum litlum drengjum bykir gaman að leika sér. Guido er lítill drengur. Þess vegna bykir G,uido gaman að leika sér,“ sagði ég. Hann hniklaði brýnnar. „Já, kannske er það þess vegna,“ sa§ði hann að lokum. „Það sem þér spiluðuð fyrst, er lík- aia því. En, sjáið til,“ bætti hann við, með óþarflega bók- staflegu tilliti til orða minna, „mér þykir ekki eins gaman leika mér og Robin.“ Wagner var einn þeirra, sem honum féll ekki í geð. Debussy euinig. Þegar ég spilaði eina af arabeskum Debussys, sagði ann: Hversvegna segir hann það sama upp aftur og aftur? ann ætti að segja eitthvað nýtt, eða halda áfram, eða láta það vaxa. Getur hann ekki látið sér detta neitt annað í hug? n hann var ekki eins strangur í dómum sínum um L’aprés Hurfi d’un Faune. „Raddirnar eru fallegar,“ sagði hann. Hann hafði yndi af Mozart. Tvísönginn úr Don Juan, sem hans hafði ekki þótt nógu hrífandi, hafði hann unun að hlusta á. En hann vildi þó heldur kvartettana oe hljóm- sveitarverkin. ”Mér Þykir meira gaman, þegar spilað er, heldur en þegar
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.