Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1934, Qupperneq 57

55
hjálpar þurfti, var hjá konu hér í hreppnum með ákaft blæðandi maga-
sár. Ástand hennar var mjög iskyggilegt, og ástæður þær, sem hún
hafði við að búa, hörmulegar, þar sem hún var eina kvenveran á heim-
ilinu með 4 börn ung, í eldfærislausri baðstofu, er telja mátti viðun-
andi hesthús, en ekkert þar fram yfir. Ég flutti konu þessa heim til
mín. Var hún hjá mér i 7 vikur og' fór nærri albata. Fyrstu vikuna,
sem hún var hjá mér, vakti ég yfir henni á hverri nóttu, og' í lok vik-
unnar fæddi hún tvíbura fyrir tímann. Eftir að fyrra barnið var fætt,
duttu hríðir niður, svo að ég þurfti að gera framdrátt á seinna barn-
inu. Þessi mæðgini smáhjörnuðu við, og lifa nú við beztu heilsu.
Ólafsfí. 1 barn var vanskapað, með ca. hænueggsstóra spina hif-
iða og pes varoequinus á báðum fótum. Dó eftir ca. % mán. Ekkert fóst-
urlát er mér kunnugt um á árinu. Mín var 18 sinnum vitjað til kvenna
í barnsnauð. Tilefnið oftast lítið, en tvisvar komst ég þó ekki hjá því
að taka barn. 1 annað skipti var erfið sitjandafæðing og barnið orðið
líflítið. Þar sem ekki var orðið tangartækt, varð ég' að venda og draga
fram á fæti. í hitt skiptið var um hvirfilstöðu að ræða, en grindin var
slæm og fæðing mjög erfið og langvarandi. Ég' var orðinn hræddur um
ruptura uteri og tók barnið því með töng'. Barni og konu heilsaðist
vel í bæði skiptin.
Svarfdæla. Annað vanskapaða barnið hafði spina bifida. Hitt hafði
skarð í vör og var holgóma, og báðar hendur voru skældar og krepptar
í pronationsstellingu og radialflexion og' v. m. pes varus á hæsta stigi.
Sitjandann bar að, og varð að draga barnið út vegna ónógra hríða —
móðirin hafði uterusmyom. Var það andvana, er það náðist, og byrjað
að rotna.
Höfðahverfis. Lítið, sem þurfti aðgerðar við.
Reykdæla. 2 tvíburafæðingar á árinu. — Hjá annari konunni bar
að fót og læknis því vitjað. Þess má geta, að móðir konunnar hafði
átt 7 börn, öll í sitjanda- eða fótafæðingu. Fyrra barnið fæddist greið-
lega og með fullu lífi, seinna barnið í hvirfilstöðu, andvana. — Við
hina tvíburafæðinguna var læknis vitjað, af því að ekki náðist í Ijós-
móðurina. Bæði hörnin líflítil, en döfnuðu brátt og lifðu. — 1 kona,
29 ára primipara, fékk aðkenningu af eklampsia. Konunni var gefin
inj. chlor. morphici -|- scopolamin. Nokkru síðar vottaði fyrir kasti.
Var þá gefin 1 tabl. hemypnon „Ciba“, og skömníu síðar hyi'juð nar-
cosis obstetrica. Bar ekki á neinu eftir það, og' fæðing gekk greiðlega
hjálparlausl.
Ö.varfj. Ein fæðing varð erlið. Konan nú 37 ára, átti sitt fyrsta barn
i fyrra. Fylgja þá sótt með hendi í svæfingu, ekki mjög föst. Fæðing
var afstaðin, er Ijósan kom nú í ár, fylgja ókomin, og hafði mikið
hlætt. Konan mjög anæmisk, er ég kom. Lítil, mögur, með latent tbc.
Þarna reyndist nii hin eina placenta accreta, sem ég hefi komizt í
kast við. Náðist að vísu heil, en nokkrar tætlur úr uterus fylgdu með,
sein ekki voru hreinlega plokkaðar frá á eftir, svo samgróið var. Leið
yfir tvo karlmenn, er við voru, en konurnar stóðu sig pi'ýðilega. Er
það eins og vant er, þegar mannsblóð er annarsvegar. Konan hjarði
og hresstist smátt og smátt. Margt krefst þess, að persónur þessar eigi