Skírnir - 01.01.1943, Blaðsíða 152
150
Ásmundur Guðmundsson
Skírnir
1 Davíðsborg var lifað hirðlífi, svo sem tíðkaðist með
austurlenzkum einvaldsherrum, en gerólíku því, sem Sál
konungur lifði. Hafði Davíð við hlið sér flokk æðstu
embættismanna, yfirhershöfðingja, lífvarðarforingja,
kanslara, sagnameistara og presta. Auk þess var þar að
sjálfsögðu kvennabúr hans, og átti Davíð margar konur
á ýmsum aldri. Má geta nærri, að þar hefir verið elju-
rígur í milli og hver móðirin dregið taum sinna barna.
Gerðu þær sér fleiri en ein vonir um að verða konungs-
móðir, sem þótti mikil tignarstaða. Hefir Davíð þurft að
greiða úr mörgum vanda, og loft stundum verið lævi
blandið. Þó vönduðust málin um allan helming, þegar börn
hans voru orðin vaxin, því að hálfsystkin máttu þá eigast.
En munuð Davíðs var sonum hans í blóð borin. Amnon,
elzti sonur hans, fellir nú hug til Tamar, hálfsystur sinn-
ar. Hún var allra kvenna vænst, eins og Absalóm albróðir
hennar var allra karlmanna fríðastur og glæsilegastur,
en móðir þeirra var konungsdóttir norðan frá Gesúr. Um
viðskipti Amnons við Tamar er ljót saga, sem lýsir var-
mennsku hans og lýkur svo, að hann rekur Tamar úr her-
bergi sínu. En Tamar jós mold yfir höfuð sér og reif
sundur dragkyrtilinn, sem hún var í, lagði síðan hönd á
höfuð sér og gekk hljóðandi burt. Athvarf hennar varð
hjá Absalóm, sem unni systur sinni heitt. Dvaldist hún
síðan í húsi hans.
Þessi atburður, sem hefir gerzt um 984, gat ekki dulizt
fremur en glæpur Davíðs áður gegn Batsebu og manni
hennar. Varð konungur reiður mjög, en hann vildi eigi
bryggja Amnon son sinn, því að hann elskaði hann, af
því að hann var frumgetningur hans. Lét hann alla refs-
ingu niður falla og málið kyrrt liggja. „En Absalóm mælti
eigi orð við Amnon hvorki illt né gott, því að Absalóm
hataði Amnon fyrir það, að hann hafði svívirt Tamar
systur hans“. Þótti sumum ískyggilegur svipurinn um
munn honum eftir þennan atburð. f augum hans var Amn-
on dauðasekur.
Tvö ár líða svo, að ekki gerist til tíðinda í þessu máli.