Skírnir - 01.01.1859, Blaðsíða 132

134
FRÉTTIR.
Viðbælir,
heldr og kaupmönnum, er áttu í höndum sér skuldabréf stjórnar-
innar, en þóttust nú eiga von ófriiar, er eyddi verbi bréfanna,
enda hafa tölfróbir menn reiknab svo í gamni og alvöru, ab orb
þessi hafi kostab um 200 miljóna dala. Litlu síbar setti Napóleon
þíngib og flutti þá fagrt erindi ab vanda, en svo voru orb hans
tvíræb, ab sumum þótti þau næsta ófribleg en öbrum fribarbobskapr.
Sardiníngar gengu og um sama leyti á þíng, flutti Viktor Emanúel
ræbu og drap þar á, ab hann vildi halda hátt upp frægb þjóbar
sinnar, hann vildi frib, en eyru sín mundu þó opin standa fyrir
kveinstöfum ítala. Nú urbu hinar mestu vibsjár af allra hálfu;
Austrrikismenn drógu lib saman í löndum síuum subr á Ítalíu,
Sardiníngar tóku lán og skipubu mönnum sínum undir vopn; kenndu
nú hvorir öbrum um, kvábtlst Austrríkismenn hljóta ab hafa her úti,
fyrir því ab Sardiníngar hefbi hótanir í frammi og mörg áfrýunarorb,
en Sardiníngar þóttust og þurfa ab bjóba út libi, til þess ab taka
á móti áhlaupum af Austrríkismönnum. Napóleon hafbi og her-
búnab allmikinn, þótt allt færi fremr af hljóbi; og í einu orbi má
kalla, ab nú tæki hver þjób á meginlandinu ab hervæbast. En
jafnframt þessu var farib ab leita um sættir; gekk England helzt
fyrir ]»ví og svo Prússland og Rússland. Frakkar vildu og sjálfir
hafa frib, sást þab bæbi á tillögum þíngmanna og ummælum flestra
rábgjafanna, svo og á ýmsum greinum í blöbunum úti á Frakk-
landi og í Parísborg; en lítib ebr ekki er þar komib undir, hvab
36 miljónir manna vilja, heldr undir því hvab einn mabr vill.
þótt nú mótstaba þessi væri harbla lítilfjörleg, því ab hvorki er
málfrelsi né prentfrelsi á Frakklandi, sem kunnugt er, þá leizt þó
Napóleon ráblegra ab gefa amtmönnum sínum þá skipun, ab telja
blabamenn ofan af slíku fribarhjali; en blöbin í París lét hann leika
eptir sínu höfbi, og létu þau því annan daginn friblega en hinn
ófriblega. Napóleon keisarafrændi varb nú helzti óþolinmóbr af
biblund keisarans, og gjörbist hann æbi orbhvass vib rábgjafana, en þeir
heittust vib hann í móti; hlaut þvi keisarinn ab víkja frænda sínum
frá stjórninni yfir Alsír og láta hann rýma sess þann, er hann
hafbi á rábgjafastefnum, svo ab eigi yrbi þab hljóbbært, ab hann
legbi sjúlfr allan hug á ófribinn. Aubsætt var nú samt á öllu, ab
Napóleon vildi ófrib hafa vib Austrríkismenn, þótt hann léti friblega