Skírnir - 01.01.1859, Qupperneq 65
England.
FBÉTTIK.
67
íngum ú stórgalla þenna og a&ra fleiri; en jieir hafa þó staíiib
stöSugir í trú sinni á frelsisgjöf allra blámanna, og nú er þaö
löngu orbií) aíi þjóbmálefni Englendínga, er þeir verja meí) öllu sínu
kappi og áhuga, er kalla má ósigranda. Englendíngar vita, hve
miklu þeir hafa áorkafe híngafe til, þar sem þeir hafa fengiö allar
jýófeir í Norferálfu og Vestrheimi til aö af taka mansalife, og sumar
þeirra hafa og farife afe dæmum þeirra og gefife þnelum öllum frelsi
í löndum sínum, og því láta þeir eigi letjast. þessu liafa tlhiuir
kaldlyndu og eigingjörnu” Englar til leifear snúife, er svo eru opt
og einatt kallafeir í ámælis skyni af mönnum þeim, er meta slík
mannelskuverk, mefe óþreytandi framkvæmd framin en engum hávafea
né hégómadýrfe, vettugis hjá glysgjörnu orfeagambri sínu um frelsi
manna og efnislausu ópi og gapi um jafnrétti og brófeerni, sem
verfer jafnskjótt sér til athlægis er eptir er grennslazt: „Sýn mér
trú þína af verkum þínum”, og frelsi þitt í framkvæmdunum!
Margt mætti afe vísu segja af þíngmálum Englendínga og laga-
setníng nú sem optar, en vér skulum þó vera um þafe fáorfeir. Eitt
af frumvörpum þeim, er rædd voru á þessu þíngi og sem nú er
orfeife afe lögum , hljófcar um skipun læknamála á Bretlandi. Eptir
nýmæli þessu er sett læknaráfe yfir England, Skotland og írland;
í ráfe jietta eru nefndir menn frá öllum háskólum og öllum lækua-
skólum á Bretlandi hinu mikla. Ráfe þetta á einkum afe hafa eptirlit
mefe læknum, afe enginn fari mefe læknisdóma nema þeir einir, er
keypt hafa leyfisbréf hjá læknisráfeinu; en allir þeir eru hæfir til afe
fremja lækníngar, er híngafc til hafa verifc þafe afe lögum. Læknaráfe
þetta á og afe semja nýja lyfgerfcarbók og breyta henni jafnskjótt er
þeim jiykir hún ætli afe verfea á eptir tímanum. Afe líkindum verfcr
skottulæknum eigi vært á Bretlandi eptir slíka skipun. Annafe ný-
mæli hafa Englar gjört um betri skipun á sveitastjórn, einkum í
þeim greinum, er almennar heilnæmis-reglur varfea. Nýmæli þetta
er einkar merkilegt fyrir Englendínga; en vér getum eigi mikinn
lærdóm af því dregifc, mefc því afe oss vantar alla þá stjórnarskipun
á málum þessum, er þeir hafa, og einnig mörg af málefnunum sjálfum.
Englar hafa fjölgafc vife sig einni nýlendu, j)ótt svo sé fremr
í orfei kvefcnu. A þínginu var þafe lögtekife, afe landskiki sá í land-
eign Breta á vestrströnd Vestrálfunnar, er gengr frá Kyrrahafi og
ö’