Skírnir - 01.01.1872, Blaðsíða 31

INNGANGCR.
31
hlíta þeim, hvort sem þau færu meS eSa móti, ef þau aS eins
fylgdu sanni og rjettvísi. Hjer er þó því viS hnýtt, er
gerir allt mjög tæpt og tortryggilegt um úrslit málsins, og blöSin
í Vesturheimi voru eigi sein aS benda á, aS Englendingar ættu
eigi meS aS gera sig aS yfirdómendum málsins, enda lægi beinast
í þeim orSum, aS þeir vildu ónýta gerSina, ef þeim þætti hún of
frek til fjárins. ViS þetta stendur aS svo komnu, en gerist nokkuS
þaS í, aS meir dragi sundur eSa saman, áSur frjettasögu vorri
er lokiS, mun þess verSa getiS í þættinum frá Bandaríkjunum.
Eyjarþrætunni kom hvorumtveggja saman um aS víkja undir Vil-
hjálm keisara á þýzkalandi, og í fiskiveiSamálinu ijetu Englend-
ingar svo undan, sem hinir vildu. Fiskimenn Bandarikjanna mega
ganga aS öllu eins frjálst og Kanadahúar sjálfir, þurrka afla sinn
á landi, bæta skip og áhöld og svo frv. Hjer skal koma á móti,
aS enskir þegnar eiga aS njóta sömu hlunninda viS strendur Banda-
ríkjanna og í þeirra landeign — en sá er munurinn, aS hjer er
hvergi þess fengs aS leita, sem dreginn er úr sjó viS Kanada-
strendur. — Vjer höfum því viljaS gera lesendum Skírnis nokkuS
kunnugra um þrætumál beggja þessara stórþjóSa, aS þau kynnu
— ef eigi tekst vel til — aS draga til þeirra tíSinda, er meiru
sæta en nokkur önnur, er gerzt hafa á seinni árum.
Af þeim málum, sem fram voru borin á þingi í fyrra, komust
fá ein til lykta. Af þeim nýmælum má nefna lög um iSnaSar eSa
verkmannafjelög (sem Englendingar kalla Trades Unions); hverra
rjettinda þau skulu vera aSnjótandi, og hvaS þeim liggur viS, ef
þau verSa sek í ýmsum misferlum (ofbeldi, nauSung, hótunum og
svo frv. viS sína liSa eSa aSra út í frá), er þeim optlega hafa
veriS kennd. Enn fremur lög um afnám eiSvinninga viS háskólana,
og lúta aS því, aS veita öllum jafnan rjett, hverjum trúflokki sem
þeir fylgja, til þeirra hlunninda, er þar nýtur viS. LávarSarnir
gátu þó komiS inn i lögin nokkrum atriSum til takmörkunar og
gert þau nokkuS ófrálslegri, en hugaS var. Mestan tíma tóku
umræSurnar um breytinguna á herskipun og landvörnum. MeSan
ófriBurinn stóS á milli Frakka og þjóSverja, klifuSu Tórýmenn
opt á því, hver nauSsyn Englandi væri á aS bæta her sinn og
varnir. Gladstone og ráSaueyti hans mun hafa þótt hiS sama,