Skírnir - 01.01.1872, Blaðsíða 109
Þýzkaland.
109
á hag ríkisins og á hoif þessa máls og annara mála, þá bæri
þeim a8 ganga í herhögg vi8 stjórnina og taka frá þeim tanmana,
er þar stæðu. þættust menn úr mótstö8uflokkinum til þess færir,
a8 taka vi3 forstöBu landsmálanna og veita þeim hana
hetri en nú væri, þá bæri þeim a3 ganga einarBlega og beint
fram og bi8ja sjer rúms vi3 stýriB, a8 landi3 mætti njóta vits-
muna þeirra og forsjár. þetta væri — sag3i hann í annari
ræ3u — bæ3i drengilegra og þegnlegra, en a3 sitja í horni heima,
lesa dagblö8 og búa til beiskar mótbárur gegn lagafrumvörpum
stjórnarinnar og vjela þar um fallanda fora3, er þau ættu fram
a3 ganga. En hann jrr8i a3 skora á alla dugandi menn
a3 fylgja. stjórninni hjer a3 máli. Sem á8ur er sagt, þá
fatla8ist herrunum mjög um sókn og svör; sumum var3
bilt, og sumir hurfu af stö3vum flokks síns. Undir þa3
a8 umræ8unum lauk, e3a þegar meginflóttinn var brostinn, var3
einum öklruSum baróni þetta a3 or5i: „jeg ver3 a8 segja, a8
mjer svei3 og sárna8i í gær, þegar jeg heyr8i, hversu óvægileg-
an dóm stjórnarforsetinn lag31 á nefndarálitiS, sem jeg hefi átt
hlut a3; og jeg sje nú, a8 þa3 er bezt fyrir mig, a3 draga mig í
hlje fyri rei3i hans.“ -- „þa8 geri jeg þá líka“, sag3i Bismarck,
„og þa8 er ekki meira um þa8.“ J>á var3 hlátur í þingsalnum.
— Lokin ur3u hin sömu og í hinni deildinni, a3 lögin gengu fram
me8 miklum atkvæBafjölda.
Yjer höfum því dvali8 lengur vi8 sögu eins máls á þingi
Prússa, en mörgum kann a8 þykja þörf á, a8 þessi nýmæli þykja
á þýzkalandi me3 þeim merkilegustu, sem or3i8 hafa þar a3
lögum á seinni árum. Fyrst eru þau eitt framstigiS
á lei3inni til a8skilna3ar me3 kirkju og ríki, og hitt annaS , a3
þau hnekkja yfirgangi kaþólskrar kirkju, e3a hins nýja páfavalds
á þýzkalandi. Páfinn hefir mátt kenna þess í fleiru en einu,
a3 þa3 er prótestantiskt ríki, sem dregizt hefir fram til höfu8-
valda á meginlandi álfu vorrar. Eptir sigur Prússa á Austurríki
skaut Italíu svo álei8is, sem öllum er kunnugt, og þá tók Aust-
urríki a8 leita sjer styrks í frjálsari lagaskipunum og, þeim sum-
um, er voru þvert á móti páfaskránni, og ger8i hana svo ógilda
(sbr. Skírni 1868 blss. 126—27). Sigur þjóSverja á Frakklandi