Skírnir - 01.01.1872, Blaðsíða 46

46
FRAKKLAKD.
sem veröa mátti, þá hefir Thiers látiö sjer mest annt um a8 eyÖa
allri tortryggni hjá þjóÖvaldsflokkinum. Hann hefir stundum lagt
svo fastlega fram meö þeim málum, er þjóÖvaldsmenn fylgdu, aö
hann hefir hótað aÖ gefa upp stjórnina, ef hinir ljetu eigi undan.
ViS þaö hefir öllum orÖiÖ svo felmt, aö þeir hafa fundiÖ eitthvaÖ
til miölunarmála, og sárhænt Thiers um aÖ vera kyrran í for-
setasessinuin. AÖ þessu kom (24. ágúst), er ræðt var um frum-
varp frá meiri hlutanum, aÖ taka vopnin af „þjóðvarÖaliÖinu"
(horgaraliöinu). Honum þótti nýmælin lýsa tortryggni til borgar-
anna, og vera helzt fallin til að kveikja óspektir, en kvað þingið
mega vera ugglaust nú, er það hefði traustan her til að bæla
niður allar uppreisnartilraunir. Mestur ótti mætti mönnum
standa af ákafa flokkanna á þinginu sjálfu — „en jeg“, sagöi
hann, „fylgi engum flokki. Mitt hlutverk er að gæta svo til, að
þeim lendi eigi saman í illdeildum. Jeg hugsa að eins um þjóð-
veldið og fylgi sannfæringu minni“. þegar hann bætti því við í lok
ræöunnar, aö stjórninni bæri að segja þinginu til sem einarðlegast,
er henni þætti þaö fara öfugt aö ráði sínu, fundu „hægri hand-
ar“ menn, að hjer var til þeirra mælt sjer í lagi. þeirgerðu þá
svo mikinn ys og óhljóö, aö Thiers fór niður úr ræðustólnum og
kvaö sjer auðsætt, hvaö sjer bæri að gera. Allir skildu, hvað
hann fór, og ætlaði þá allt af göflum aö ganga í þingsalnum.
það er sagt, að Thiers hafi strax ritað formanni þingsins (Grévy)
brjef tím, að hann segði af sjer völdum, en að menn af öllum
flokkum þingsins hafi skundað til og heöiö hann í allrar hamingju
nafni að gefa upp þetta áform. Ducrot hershöfðingi fann þá það
til úrdráttar, aö borgaraliðinu skyldi dreift svo smámsaman,
sem endurskipun hersins færðist fram. Hjer Ijet Thiers þá við
nema, en mátti — sem optar — sannfærast um, hve miklu öllum
þótti varða, að hann hjeldi forstöðu ríkisins. Frá þjóðvalds-
mönnum í miöflokki kom í fyrstu uppástungan aö gera Thiers að
forseta þjóðveldisins, en henni varö komið í annaö form, en þeir
vildu, áöur fram gekk. Við atkvæðagreiðsluna um það mál dró
allur hinn „ytri“ hluti vinstra flokksins sig í hlje. þeim flokki
stýra þeir Gambetta og Edgar Qvinet — nema hvað jafnaðar-
menn fylgja sínum skörungum (Louis Blanc og fleirum). Gam-