Norðurljósið - 01.01.1969, Qupperneq 67

NORÐURLJÓSIÐ
67
Þegar þjóðmálin urðu þyngri en hann gat risið undir, vissi
Lincoln, hvert hann átti að snúa sér. Nótt eina, þegar hann gat ekki
sofið, fór hann fram úr rúminu, féll á kné frammi fyrir Guði og
hrópaði: „0, Guð, ég get ekki stjórnað málum þessarar þjóðar, án
hjálpar þinnar. Ég er vesæll og veikur og syndugur. Ó, Guð, heyr þú
mig og bjargaðu þessari þjóð.“
Meðan stóð á orrustunni hjá Gettysburg, spurði einn af æðstu
herforingjunum forsetann, hvort hann hefði áhyggjur af útlitinu.
„Nei,“ svaraði Lincoln. „Ég féll á kné frammi fyrir almáttugum
Guði og bað um sigur hjá Gettysburg. Ég sagði honum, að stríðið
væri hans, og málefni vort væri málefni hans.“
Þegar litið er á Lincoln frá sjónarmiði trúar hans og bæna, þá er
engin furða, þótt Bandaríkja-þjóðin telji hann einhvern mesta leið-
toga sinn, sem hún hafi nokkru sinni átt.
(Lauslega þýtt á köflum úr „The Sword of the Lord.“)
GAGNRÝNI
Dr. Claude M. Narramore, amerískur sálfræðingur, svarar þess-
ari spurningu:
Hvernig er bezt að gagnrýna aðra, þegar meS þarf?
Orðið gagnrýni merkir: að setja út á, finna að, berja í brestina,
lasta, dæma um, segja kost og löst á, álasa.
Engum okkar geðjast að gagnrýni. Hún særir sjálfsálit okkar
eða sjálfsvirðing, af því að við tileinkum okkur hana. Þess vegna,
ef við gagnrýnum aðra, ætti það að vera gert í kærleika og með
nokkurri sjálfs-rannsókn. Biblían sýnir okkur í Gal. 6. 1., hver á
að vera mælikvarðinn, þegar við þurfum að finna að eða gagn-
rýna: „Bræður, ef einhver misgerð kann að henda mann, þá leið-
réttið þér, sem andlegir eruð, þann mann með hógværðar anda, og
haf gát á sjálfum þér, að þú freistist ekki líka.“
(Höf. vitnar hér til nýrrar biblíuþýðingar, sem nefnd er Ampli-
fied Bible — Aukna biblían — því að aukið er við eða bætt inn í
orðum til frekari skýringar. Til fróðleiks lesendum skal gerð til-
raun að snúa þessari ritningargrein — Gal. 6.1. — á íslenzku, eins
og hún er í Amplified biblíunni: „Bræður, ef nokkur maður er
staðinn að einhverri mishegðun eða synd af einhverju tagi, þá ætt-
uð þér, sem andlegir eruð — sem næmir eruð gagnvart Andanum