Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 22

30
sýslurnanns ráístöfun, og nm löginannstollinn serí-
lagi ætluin vér, að hann, sein ein af konúngstekj-
nni, megi þegar þörf gjörist veríia tekinn lögtaki,
þareb tollur þessi nieö tilskip. af 11 ta Júlíl800§.
5 er lagírnr til konúngsins fjárhirzlu, og leihir
af því, ab kongsbrefsins ákvarbanir í þessu efni
eru orbnar því heidur dþarfar, seni löginannstollnr-
inn af hvörri einstakri jörb eba hlutabeiganda
neiiiur svo litlu, og ætíÖ er vanur ab vera gold-
inn á nianntalsþínguin.
§. 4. þab, sem hér er fyrir skipab uin fehætur
fyrir afræktar vegabætur og uin refatoll, er í ebli
sínu svo öldúngis koniib undir yfirvalds rábstöfun
og hvörs bygfearlags ásigkomulagi, ab vib álituin,
ab slík inálefni yfirhöfub og ekki nema einstöku
sinnuni, hvar uiiklu nemur, eigi ab útkljá uieb domi,
heldur ineb yfirvalds ályklun, þegar (búib er ab
útvega greinilega skirslu um öll niálsatribi; og
hvab refatollinn snertir, kemur þetta og bezt heim
vib þab, sem hib konúnglega rentukanimer skrifabi
anitmönnunum hér í landi 31ta marts 1832.
§. 5. Sama ætlum vér eiga her vib um al-
múgans forsdmun í skylduvinnu þeirri, er lögbobin
er um kirkna byggíngar ebur vibhressingu.
§. 6. og 7 áhrærir rábstafanir sýslumanna
um fátækra framfæri og niburjöfnun á ættíngja
þeirra og annab, sem allt er nú úr gyldi gengib
meb fátækra-reglugjördinni, dags. 8ta Jan. 1834.