Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 86

94
ingnum til styrHíngar, séu hraktar ebur ónvttar,
enda þótt hinir vitrustu og reyndustu inenn í
landinu, seiu greinir á vií> okkur í þessu tilliti,
hafi haft fíeri á ab bera frain inótsagnir sínar,
og þeir a& vísu hafi gjört þa& svo skiluierkilega
og greinilega, og jafnframt ine?) þeirri djupsærni
og óhlutdrægni, sem kostur var á í sh'ku vafa-
máli og þetta er, þykir okkur óþarfi ab fara nú
aptur ab telja upp allar þær ástæður, er álit vort
studdist vií), einúngis ætlum ver okkur ab leitast
vib, ab því leiti oss er unnt, ab svara fáorblega
þeim röksemdum, er sá hluti nefndar þessarar,
sem greinir á vib oss, hafa borib frain sínu máli
til styrkingar, ab svo miklu leiti oss viríiist ekki þegar
búií) a& svara þeim til fullnustu í því sem á undan
er gengií), og lotib hefir a& íhugun þessa málefnis.
Ekki getur oss virzt, afe abalástieíia sú gegn
flutníngi skólans, sem alla jafna er tekin af þvi',
a& þab skólahald, sem nú er, mundi þá Iagt nibur,
og önnur skipun gjörb um (fæbi og forsorgun
skolapilta, annabhvört lík þeirri, sem nú er, eba
á annann hátt, sé svo mikilvæg, ab þab yfirgnæfi
þá hagsmuni, sem líkindi eru til ab leibi af flutn-
íng skólans, þótt vér á engan hátt viljum synja
þess, ab skólanum ríbi mjög inikib á því, ab á
þessu verbi gjörb gób skipun, og vér því könn-
umst vib, ab þab eptir kringumstæbunum sé und-
irorpib nokkub meiri óvissu, hvörnig þessu atribi
verbi koinib i gott lag, ef af flutníngnuin yrbi,