Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 90

98
m. öli. Aí> skólapiltai' meí þessu móti nuindu
venjast af því mataræbi, sem aiinennt vif> gengst
í landinu, ætlum vér ekki muni þurfa aö bera
kvíbboga fyrir, er bæöi má gjöra ráb fyrir því, aö
piltar ekki komi mjög úngir í skolann — þetta
bannar t. a. m. vegalengdin til skólans úr fjar-
lægum sveitum — og líka má buast viö þvi, a&
skólapiltar hafi bæbi sainkvæinf meb ættíngjum
sínum, er þeir venjulegast heimsækja þá á siimrum
og dveljast hjá þeim 2 ebur 3 mánubi, og líka
hafa samblendni meb mörguin öbrum, sem búa
búi sínu einsog viögengst á Islandi. jiessi kunn-
íngskapur inun vibhalda hjá skólapiltum minníngu
um þann abbúnab, sem þeir frá barnsbeini eru
vanir, svoaf) sá skdlapiltur, er seinnameir kemur í
þá stöbu, er bannar honum aö konia kjörum sinum
og kosti betur og þægilegar fyrir enn almennt
vi& gengst í íslenzkum sveita búskap, mun geta
þrautalaust unab vif) þann abbúnaí), sem hann í
úngdæmi sínu hefir vanizt.
En uin leif) og litib er á þann óhagnaf), sem
rís af grasnytarleysi í Reykjavík, ber jafnframt af)
líta tii þess, ab meb því ab setja skólann á stofn
í Reykjavík, verbur komizt hjá mörgum flutníngs-
kostnabi, einkum hvab kornvörur og húsavib til
skólahússins viburhalds snertir, og þarabauki má
tilgreinaþab atribi, sem ekki er lítilsverbt, ab skóla-
haldaranum án alls efa mundi geta orbib útveg-
ab húsnæbi á leigu hjá einhverjum bæarmanni t