Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 95

103
embættismanna, se.n leibir af flutníngi skólans t.l
Reykjavíkur, og þó þetta atribi geti ekki gyldt
seni ástæba fyrir flutníngi skólans, a hun þo ei
ab síirnr, þegar verií) er ai) ráigast mu flutn-
ínginn, ab verba tekin til greina, um leife og l.t.c)
er til þess, hvab bærinn se lángt kominn og geti
komizt í mentun og borgaralegri framfor. Ab
öbru leiti virbist oss, þegar verib er ab ræba um
bæarbrag í Reykjavík me& tilliti til skólaflutnings-
ins, ab þab líti svo út sem þeir, er mæla a moti
flutníngnum, einsog væri bann frágangssok, gjor.
jafnan ráb fyrir því, einsog þab væri sjálfsagt, aí>
"tilgángurinn af skólaflutníngnum se sá, afe gjöra
úr skolapiltum kurteisa og málprúba samkundu-
menn, en þetta hefir víst eingum dottÆ 1 hug .
þeim skilníngi, sem þab hefir verib hugsab og
sagt. þab er aij gjöra ráb fyrir því, ab skólapiltar
verbi ekki haldnir ineiri menn enn þeir eru, og
þótt þeir endrum og sinnum, til einkis baga bok-
ifenuin þeirra eba sibferfei, kynnu, þegar þeir færu
aí> eldast, aí> taka þátt í einhverri opinberri
skeintun, getum vér þó ekki skihb, einkum ef
kennara þeirra tilsjón ekki vantar, meb hvaba
rökum þafe verbi sagt, ab úr þeim mum verba, af
því þeir hafi sttíbuga umgengni í samkvæmum,
stroknir spjátrúngar. Aptur höldum vér, ab úngl-
íngum, og einkum íslenzkum, se n.jög aríbanda,
ab allt se gjört sem unnt er til ab vekja bja þeim
hugsunarsemi í öllu því, sem vilvíkur \t.i hátt