Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 162

170
°g getuni ver ekki betur séB, enn þab sé harbla
árífeanda fyrir Danniörku og einkanlega fyrir Is-
land. Ver hyggjnm þab sé hvörjum manni Ijóst,
at svo miklu leiti sem sala á islenzkum fiski á
utanríkis ab búa undir tolli og annari afgreiíislu
ebur og at vera bönnub meb öllu, þá innni þetta
atvik ab sama leiti halla verzlunar-ágóba ríkis
vors, því aldrei fer svo, aí> liskisala Islendínga
eigi ekki nokkurn hlut ab því máli. þab er sjálf-
sagt, ab tjón þafe er af þessu leibir kemur og á
endanum nibur á íslandi, því þegar afarhár tollur
liggur á iiskisölu vorri utanríkis, ebur og hún
er nieb ölln bönnub, þá hljóta hinir íslenzku
kaupmcnn jafnskjótt ab fella fiskinn úr verbi hér
á Iandi, því kauphögum Danmerkur er svo
háttaö , ab þeir hljóta samt sem ábur ab leita ser
markabar erlendis; af þessu leibir þá aptur, aí>
landsmönnum verbur töluverbt þraungvab, þegar
þeir eiga ab skipta fiski vib korn ebur abrar
naubsynjavörur, einsog opt hefir ábur raun á
gefizt; enda þarf ekki lángt aí> leita dæmanna, því
svo er nú enn þetta ár.
Fiskiveibar Íslendínga eru tíbum arbsamar, og
er velvegnan landsins harbla mjög komin undir
þessum atvinnuvegi, en honum er einnig þreyngt
af þessuin hinum sömu rökuin, svo hann verbur
ab gánga stórum saman, og er vant aí> sjá hvílíkt
óbætanlegt tjón af því muni rísa þegar frain líba
stundir; hyggjum vér þetta seu svo skylaus sannindi,