Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 171

í vestur-umdæininu, þó svo, aí) ef þa?) þækti a
jaríiir þessar lægju ekki nógu haganlega fyrir
læknirinn, skyldi hafa skipti á þeim vib abrar,
sem betur væri í sveit koinið; og loksins er
stúngiSi uppá því, ab afgángurinn af þeim höfub-
stól og öbrum árlegum tekjum, sem spitalarnir í
sufeur-umdæminn nú eiga, og ekki þarf afe halda
á til afe koma því fram, er nú var taiife, skuli
verfea lagfeur í sjóö og á sínuni tíma varife til
þess afe koma upp og halda vife vænu sjúkrahúsi
handa sufeur-umdæminu, inefe þeirri skipun, er
þar um mundi verfea gjörfe, þegar búife væri afe
safna í sjófe svo miklu sem vife þirfti til fram-
kvæmdar þessu augnamifei.
Nú höfum ver fundarmenn hugsafe og rann-
sakafe þetta mál, og erum ver allir á því máli, afe
spítalarnir herna í landintt, eins og þeim nú er
skipafe og fyrir kornife, þurfi ýmsrar mikilvægrar
umbótar vife, þarsem þau efni, sem spítalarnir nú
hafa, einganvegin svara til þess gagns og nyt-
semdar, er þeir fyrir almenníng láta af sér leifea.
þannig liggur þafe í augum uppi, af því sem talife
hefir verife, og hnigur afe íhugun þessa máls, afe
mefean smnir spitalarnir eiga töluverfet afgángs frá
þeim kostnafei, sem þarf til afe forsorga þá 10 efcur
12 holdsveika menn, er nú sem stendur njóta
forsorgunar í öllum spítölum landsins tilsamans4
lifa ef til vill 9sinnum lleiri holdsveikir menn í
landinu, sem annafehvört eru forsorgafeir þar sem