Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 183

191
skabanum verSur, einuin er letlaí) aí) halda þeiin þar
ab lúlandi yfirtrobslum til dóms og laga. Skatinri í
sjálfu ser, t. a. in. afskoti, sem ekki hittir, eba þó
einn einstakur fugl sé drepinn , getur nmnií) svo
litlu, ab varpeigandinn kynoki ser vib ab fara í
mál útaf því, enda þótt þab tjón, sem aptur leibir
af verkinu, þab sninse ab fuglinn fælist burt frá
varplandinu , sem ekki lætur sig þegar í ljósi og
ei heldur strax verbur fyrirséb, taki ekki bótuin.
Mebfram kann líka svo ab standa á þeim, er
verkií) vann, og stöbu hans bæbi til þess, sem
fyrir skabanum varb, og líka til annara, ab vera
svo háttab, ab eigendur varpsins hehlur vilji láta
rett sinn falla nibur, enn hleypa ser í málssókn.
uppá eigin kostnab vib ddmstólana; og þannig
getur þab ab borib, ab beztu varplönd annabhvört
gjörspillist, eba verbi fyrir stórmikliim skemmd-
um, eigandanum serílagi og landsins gróba yfir-
höfub til óbætanlegs skaba.
A þessu mikla vandkvæbi inundi eptir nefnd-
armanna áliti verba rábin nokkur bót, ef þab væri
gjört lögreglustjórninni ab embættisskyldu, ab
sækja þau niál, sem rísa af heimildarlausiim skot-
iim á þeim stöbum, sem búib er á lögskipaban
hátt ab friblvsa; því meb því móti er fyrst nokkur
vissa fengin fyrir því, ab lögnmtm verbi hlvdt í
þessu efni, sem cr niiklu varbanda fyrir allan al-
menníng. Ver hyggjum ab þetta álit okkar koini
heim vib þab, sem hin gyldandi Iög í þessu tilliti